Uważaj na to, co wdychasz!
Histoplasma, Blastomyces i Coccydoides to nazwy rodzajowe grzybów. W ich przypadku głównymi wrotami zakażenia są drogi oddechowe. Grzyby są wdychane wraz z kurzem z zanieczyszczonej ziemi. Gatunki z rodzaju Histoplasma są również obecne w odchodach ptaków i nietoperzy. Nie można natomiast zarazić się od osoby chorej. Grzyby te można spotkać praktycznie na każdym kontynencie, jednak najliczniejsze kolonie są w Ameryce Północnej. Na tych terenach nawet u kilkudziesięciu procent ludzi można wykryć przeciwciała przeciw wymienionym patogenom.
Tak jak w przypadku innych gatunków grzybów, na infekcję szczególnie narażone są osoby z osłabioną odpornością, w tym po przeszczepach, a także leczone cytostatykami, chorzy z niewyrównaną cukrzycą itp.
Objawy
Choroba rozwija się zazwyczaj w ciągu 1-3 tygodni od zakażenia, natomiast w przypadku Blastomyces nieco dłużej, bo nawet do 15 tygodni. Ponad 50% zakażonych osób nie ma żadnych objawów choroby. U pozostałych na początku dominują objawy przypominające przeziębienie lub grypę. Pacjentom doskwiera uczucie rozbicia, stan podgorączkowy lub gorączka, dreszcze, czasem bóle mięśni i stawów.
Z czasem dochodzi do zapalenia płuc, stan ogólny może się pogorszyć, powiększają się węzły chłonne śródpiersiowe. Obraz rtg przypomina pneumonię, czasem zaś gruźlicę (wapniejące ogniska). Może również dojść do zapalenia zatok obocznych nosa. Jako druga, pod względem częstości, jest zajęta skóra. Dochodzi do powstania czerwonych wykwitów, towarzyszy temu zakrzepica drobnych naczyń, co skutkuje owrzodzeniami. Mogą powstawać ropnie i przetoki.
W postaci uogólnionej, zwłaszcza, gdy występują czynniki predysponujące (np. neutropenia, limfopenia), zajęte mogą być: tkanka podskórna, kości, ośrodkowy układ nerwowy, szpik, narządy jamy brzusznej. Pojawia się niedokrwistość, trombocytopenia, żółtaczka.
Przeczytaj więcej: Jak skutecznie leczyć grzybicę skóry?
Diagnostyka
Po pobraniu materiału do badań pod mikroskopem – zwykle jest to krew, plwocina, popłuczyny oskrzelowe, wycinki skórne – poszukuje się strzępków grzybów. Ponadto przeprowadza są badania serologiczne mające na celu wykrycie przeciwciał przeciw elementom budulcowym komórek grzybów. Można też poszukiwać bezpośrednio antygenów. Najpewniejszym sposobem jest hodowla grzybów na specjalnych pożywkach.
Jak leczyć?
Kwestia leczenia jest sporna. Prawdopodobnie niezbyt ciężkie przypadki można pozostawić bez leczenia, natomiast cięższe wymagają antybiotyków, takich jak flukonazol bądź itrakonazol. Alternatywą jest amfoterycyna B.
Dowiedz się więcej: Sprawdź, czy masz grzybicę
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
