Leczniczy potencjał roślin
Ziołolecznictwo jest jedną z najstarszych gałęzi medycyny, a wykorzystywanie leczniczych właściwości roślin nie przeminęło nawet w dobie szybkiego rozwoju i coraz to
nowszych odkryć leków syntetycznych. Paradoksalnie właśnie rozwój chemii i nowoczesnych metod badawczych przyczynił się również do rozwoju ziołolecznictwa. W oparciu o wyniki badań nad roślinami leczniczymi z tradycyjnego ziołolecznictwa w latach 90. XX wieku wydzieliła się nowoczesna fitoterapia. W odróżnieniu od tradycyjnego ziołolecznictwa nowoczesna fitoterapia opiera się na surowcach ziołowych, których aktywność lecznicza została zweryfikowana i potwierdzona w badaniach naukowych.Efekt, jaki ma wywołać fitoterapia kierowany jest przeciw przyczynie i objawom choroby. Leki roślinne stosowane są w profilaktyce różnych schorzeń oraz w terapii chorób przewlekłych, kiedy ryzyko wystąpienia działań niepożądanych wskutek stosowania farmakoterapii lekiem syntetycznym jest najwyższe. I tak na przykład konsekwencją długotrwałej kuracji antybiotykowej może być silne osłabienie organizmu, wyniszczenie flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym oraz zaburzona zdolność przyswajania witamin i uszkodzenia wątroby, natomiast leczenie produktami roślinnymi nie powoduje tak silnych skutków ubocznych.
Fitoterapia w Polsce i na świecie
Mimo że fitoterapia cieszy się dużym uznaniem w Europie, ciągle nie ma odpowiedniego statusu w Polsce. W Niemczech fitoterapia od lat stanowi integralną część współczesnej medycyny. Sytuacja w Polsce jest odmienna. Wydaje się, że podstawową przyczyną jest tu model kształcenia lekarzy, gdyż standardy nauczania zawodowego i zakres studiów medycznych nie obejmują przedmiotów z dziedziny leku roślinnego.
Polskie prawo dopiero w 2001 roku (po raz pierwszy w historii ustawodawstwa), wprowadziło do prawa farmaceutycznego definicję produktu leczniczego roślinnego, substancji roślinnej i przetworu roślinnego obok innych definicji produktów leczniczych.
Rozwój lecznictwa roślinnego wspiera też Unia Europejska, a komitet ds. roślinnych produktów leczniczych tworzy monografie i listy leków roślinnych oraz odpowiada za procedury arbitrażowe dotyczące leków ziołowych.
Fitoterapia nie może też być zaliczana do metod alternatywnych, lecz powinna być klasyfikowana w grupie naukowo udokumentowanej klasycznej farmakoterapii, chociażby ze względu na fakt, że poszczególne roślinne produkty lecznicze muszą odpowiadać takim wymaganiom jakości, bezpieczeństwa i skuteczności, jakim odpowiadają produkty lecznicze oparte na substancjach syntetycznych.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
