Trzeba mieć wyjątkowego pecha, by pomimo szczepień w dzieciństwie zachorować na ospę dopiero jako osoba dorosła. Ospa wietrzna to bowiem zasadniczo choroba wieku dziecięcego. I większość z nas ( tj. 90 %) przechodzi ją właśnie w bardzo wczesnym okresie życia. Dzięki temu nabywamy trwałej odporności. Pozostałe 10 % z nas wciąż jest jednak w grupie ryzyka i łatwo może ją złapać choćby od... własnego, właśnie chorującego dziecka.
Jak zarażamy się ospą wietrzną?
Ospa wietrzna zwana też popularnie wiatrówką – niezależnie od wieku – jest bowiem bardzo zaraźliwą chorobą. Wirus ospy, tzw. herpeswirus VZV (Varicella Zoster Virus) należy do wyjątkowo zjadliwej grupy wirusów (ok. 100), z czego 8 rodzajów wywołuje różnego rodzaju choroby u ludzi, m.in. opryszczkę czy półpasiec.
VZV przenosi się drogą kropelkową. Osoba chora zaczyna zarażać już na 2-3 dni przed wystąpieniem wysypki, a kończy dopiero, gdy pęcherzyki zaczynają zasychać. Możesz więc nawet nie wiedzieć, że zetknęłaś się z osobą chorą na ospę.
Ale nie od razu to widać. Ospa należy bowiem do tych chorób, które bardzo długo rozwijają się w organizmie. Pierwsze objawy ospy pojawiają się średnio po 14 dniach od kontaktu z osobą chorą. Okres inkubacji może jednak trwać nawet do 3 tygodni od zarażenia.
Jak wygląda ospa wietrzna u dziecka?
Rozpoznanie ospy u dziecka jest w pierwszej chwili trudniejsze niż u dorosłego. Z początku przypomina bowiem typowe przeziębienie. Dziecko nie potrafi nam jednak dokładnie zakomunikować co się z nim dzieje i jak się czuje. Jest marudne, rośnie mu gorączka. Dopiero z czasem objawy stają typowe dla ospy wietrznej:
- na całym ciele pojawiają się swędzące krostki
- temperatura rośnie nawet do 40 st. C
Jak wygląda ospa wietrzna u dorosłych?
Przegapić tego stanu na pewno jednak się nie da. Bo o ile u dzieci choroba nie przebiega łagodnie (choć i wokół ospy u dzieci narosło wiele mitów), ospa u dorosłych ma znacznie cięższy przebieg i o wiele częściej dochodzi do ciężkich powikłań:
- zapalenie opon mózgowych
- wątroby
- stawów
- nerek
- lub mięśnia sercowego
Chory ma:
- wysoką gorączkę – do 40 st. C
- swędzącą wysypkę na całym ciele (najpierw pojawia się na twarzy i tułowiu, potem także na kończynach; nie ma ich tylko na spodzie dłoni i stóp)
- czuje ogólne rozbicie (może mieć kłopot nawet ze wstaniem do toalety
- ma bóle i zawroty głowy
- brak apetytu i nudności
Jak wygląda wysypka towarzysząca ospie?
Najbardziej typowym objawem ospy wietrznej jest wysypka. Wysypka przy ospie ma bardzo charakterystyczny wygląd. Na początku na skórze tworzą się czerwone plamki. Wkrótce zaczynają się uwypuklać tworząc krostki, które podchodzą płynem surowiczym. Krostki swędzą, czasami niemiłosiernie. O ile więc możemy trzeba ten świąd łagodzić. Osoba dorosła zapanuje bowiem nad ich rozdrapywaniem, dziecku mogłoby to nastręczać kłopot.
Jak długo trwa ospa?
Chorzy na ospę muszą przyjmować leki. Najczęściej podaje się wtedy środki:
- przeciwgorączkowe,
- przeciwbólowe
- i przeciwświądowe
Jeśli ospa wietrzna ma wyjątkowo ciężki przebieg, stosuje się preparaty zwierające acyklowir (lek przeciwwirusowy), który skraca czas trwania choroby i zapobiega powikłaniom. Taki sam, jaki w mniejszych stężeniach zażywa się przy nawracających opryszczkach lub półpaśćcu.
Wirus odpuszcza jednak dopiero po przejściu 3 cykli rozwojowych. A że każdy cykl trwa 6 dni, ospa u osoby dorosłej będzie trwała ok. 18 dni. O tym, że ospa się kończy, świadczy ogólna poprawa samopoczucia, ustąpienie gorączki, a przede wszystkim zasychanie krostek.
Jak przejść ospę bez śladu?
W przeciwieństwie do gorączki czy złego samopoczucia, najbardziej dokuczliwym objawem jest przy ospie wysypka. Mimo że krostki swędzą, nie wolno ich rozdrapywać ani wyciskać (na wszelki wypadek warto obciąć paznokcie bardzo krótko).
W rozdrapane krostki może wdać się zakażenie bakteryjne. Wtedy brzydkie ślady (wgłębienia) po ospie zostaną już do końca życia.
Nie smarujmy ich także żadnymi domowymi wynalazkami. Wszelkie pudry, które łagodzą swędzenie, z czasem ściągają jednak skórę i sprawiają ból.
Dlatego jeśli nie chorowaliśmy w dzieciństwie na ospę wietrzną, na wszelki wypadek warto zaszczepić się powtórnie. Szczepienie nie daje co prawda całkowitej pewności, że nie zachorujemy, ale nie tylko znacząco zmniejszy ryzyko zarażenia, ale też złagodzi przebieg choroby.
Polecamy! Jak długo chorujące na ospę dziecko może zarażać?Komu grożą powikłania po ospie wietrznej?Dlaczego nie wolno lekceważyć ospy wietrznej?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
