Wirus Ebstein-Barr należy się do rodziny Herpes, do której należą również taki wirusy, jak HSV 1 i HSV 2, odpowiedzialne za występowanie opryszczki.
Mononukloza zakaźna
Bywa nazywana również ‘kissing disease’ ze względu na to, iż zakażenie następuję przez kontakt ze śliną, ale może być przenoszona również drogą kropelkową lub wraz z krwią.
Większość z nas ulega zakażeniu wirusem EBV we wczesnym dzieciństwie i wówczas zwykle obserwujemy łagodny przebieg zakażenia z objawami grypopodobnymi. U nastolatków i młodych dorosłych pierwotne zakażenie może objawiać się gorączką, bólem gardła, ogólnym osłabieniem, obrzękiem migdałków i powiększeniem węzłów chłonnych okolicy szyi. W późniejszym okresie może dojść do powiększenia wątroby i śledziony i żółtaczki.
Mononukleoza bywa czasami mylnie diagnozowana jako angina paciorkowcowa i leczona antybiotykami takimi jak ampicylina czy amoksycylina. U tych pacjentów często obserwuje się wystąpienie wysypki. Objawy podobne do mononukleozy może dawać również zakażenie wirusem CMV.
Przeczytaj: Cytomegalia
Wykazano również, iż zakażenie wirusem EBV zwiększa ryzyko zachorowania na choroby autoimmunologiczne, zwłaszcza takie jak zapalenie skórno-mięśniowe, toczeń układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, zespół Sjörgena czy stwardnienie rozsiane.
Diagnostyka
Najbardziej rozpowszechnionym kryterium rozpoznawania mononukleozy jest obecność limfocytozy (powyżej 50% limfocytów), przy czym co najmniej 10% limfocytów to limfocyty atypowe wraz z towarzyszącymi objawami klinicznymi takimi jak zapalenie gardła, gorączka i powiększenie węzłów chłonnych. Następnie powinno się potwierdzić diagnozę testami serologicznymi, które polegają na oznaczeniu przeciwciał we krwi pacjenta. Rutynowo oznacza się przeciwciała heterofilne (odczyn Paula-Bunnella-Davidsohna), u dzieci można oznaczać przeciwciała swoiste przeciwko antygenom wirusa w klasie IgM .
Polecamy: Mononukleoza - choroba pocałunków?
Leczenie
Leczenie mononukleozy zakaźnej zazwyczaj jest wyłącznie objawowe. Stosuje się, między innymi, niesterydowe leki przeciwzapalne, w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych i gorączki. W niektórych przypadkach mononukleozy przebiegającej z ciężkimi powikłaniami narządowymi, wskazane jest użycie leków antywirusowych np. walcyklowiru, który wykazuje największą skuteczność. W przypadku nasilonej duszności stosuje się kortykosteroidy. Zaleca się również odpoczynek i oszczędzający tryb życia. Rzadkimi powikłaniami mononukleozy mogą być zapalenie wątroby, żółtaczka, pęknięcie śledziony, zapalenia mięśnia sercowego i osierdzia.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
