Jakie są przyczyny biegunki po antybiotyku?
Biegunka po antybiotyku należy do częstych działań niepożądanych. Pojawia się u 5-30% pacjentów na wczesnym etapie leczenia oraz do 2 miesięcy po skończeniu antybiotykoterapii.
W naszym układzie pokarmowym żyje mnóstwo bakterii, również korzystnych dla zdrowia, które wspomagają trawienie i odporność. W wyniku stosowania antybiotyków większość z nich zostaje zniszczona a skład mikroflory jelit zostaje zaburzony. Sytuacja ta otwiera drzwi do organizmu niektórym drobnoustrojom, które zaczynają się gwałtownie namnażać w jelicie. Najczęściej są to bakterie Clostridium difficile. To właśnie w wyniku ich ataku rozwija się ciężka biegunka poantybiotykowa (tzw. rzekomobłoniaste zapalenie jelit). Bakteria działa poprzez wydzielanie silnych toksyn uszkadzających śluzówkę jelit.
Biegunkę mogą powodować niemal wszystkie antybiotyki, ale zwłaszcza: aminopenicylina, połączenie aminopenicylin i klawulanianu, cefalosporyn i klindamycyny.
Czytaj: Jakich leków przeciwbólowych nie łączyć
Chociaż biegunka poantybiotykowa zagraża każdemu, to jednak niektóre osoby są szczególnie narażone:
- w wieku powyżej 65 lat,
- z obniżoną odpornością,
- długo hospitalizowani,
- leczeni na oddziale intensywnej terapii.
Sprawdź: Objawy raka jelita grubego
Jak rozpoznać biegunkę poantybiotykową?
Biegunka po antybiotyku może pojawić się już w trakcie antybiotykoterapii albo nawet dwa miesiące po jej zakończeniu. Zwykle zaczyna się od bólu brzucha, z czasem pojawia się biegunka, która może doprowadzić do odwodnienia. Objawy mogą ograniczać się do łagodnej biegunki po intensywną wodnistą biegunkę z gorączką, leukocytozą i zmianami w postaci szarożółtych błon rzekomych w jelicie widocznych w badaniu endoskopowym.
Więcej: Biegunka (rozwolnienie)
Jak zapobiegać biegunce po antybiotykach?
W zapobieganiu biegunce poantybiotykowej stosuje się probiotyki. Czasami probiotyk nie pomaga (np. gdy choroba wymaga stosowania kilku antybiotyków), wówczas konieczne jest leczenie biegunki.
W łagodniejszych przypadkach biegunki poantybiotykowej wystarczy zmienić antybiotyk, który wywołał rozwolnienie, oraz nawadniać organizm. Jeśli objawy są mocno nasilone i badania potwierdzają obecność bakterii Clostridium difficile, konieczne jest podawanie antybiotyków, które są ukierunkowane na ten patogen: metronidazolu lub wankomycyny. Skuteczność leczenia jest bardzo duża i biegunka ustępuje w ciągu 2-3 dni.
Przeczytaj też: Uchyłki jelita grubego
Źródło:
F. Barbut, J. L. Meynard, Managing antibiotic associated diarrhoea, www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1123310.
Więcej na podobny temat:
Domowe sposoby na biegunkę. Jak poradzić sobie z rozwolnieniem?
Polipy jelita grubego – objawy, rodzaje, przyczyny, leczenie
Zespół jelita drażliwego - objawy, diagnostyka, leczenie
Co jeść i pić przy biegunce?
Koronawirus a biegunka – ważny objaw, którego nie powinniśmy lekceważyć
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
