Jemioła znad stołu zjednuje pomyślność losu dla wszystkich biesiadników, zabezpiecza przed materialnymi stratami, przynosi dostatek. Wszystkie składane pod nią życzenia podczas dzielenia się opłatkiem nabierają mocy sprawczej, jeśli są naprawdę szczere, a pocałunki wzmacniają serdeczne więzi.
Ma pomagać nieszczęśliwie zakochanym - wystarczy oderwać gałązkę, przyczepić ją podczas najbliższego po Wigilii nowiu do drzwi ukochanej osoby i pozostawić tam aż do pełni, a potem zabrać i nosić na sercu, by nasz przedmiot uczuć odpowiedział miłością.
Pęk umocowany nad drzwiami będzie bronił dostępu złym mocom i chorobie, sprawi, że nieżyczliwi nie przekroczą progu domu. Jeśli zależy Ci na obłaskawieniu wroga - wtedy zaproś go i pod jemiołą obejmij lub uściśnij mu rękę - magia złotej gałęzi zmiękczy najbardziej kamienne w urazie serce.
Zerwany z niej listek włóż do portfela - będzie talizmanem chroniącym Cię przed kradzieżą pieniędzy i rozrzutnością. Wigilijna gałązka zabrana w podróż sprawi, że nie spotka Cię żaden wypadek.
Jemioła zawieszona nad źródłem ognia zabezpiecza dom przed pożarem i piorunem - oderwij od niej 7 listków, spal je, a popiół zalej wodą.
3 liście podrzucone po wieczerzy wigilijnej do karmy zwierząt - krowom zapewnią mleczność, koniom siłę, maciorom płodność. Pędy podesłane w kurniku sprawią, że kury będą dobrze się nieść. Okadzone zapalonymi gałązkami jemioły ule staną się pracowite i zrobią mnóstwo miodu. Podeschnięte listki dorzuć do siewnego ziarna - zapewni obfite plony.
Jemiołę wigilijną trzymaj w domu przez cały rok - dobry czar znika, gdy zostanie wyrzucona.
Jemiołę znad ognia, pożółkłą już - złotą, możesz za przykładem Szwedów wykorzystać do zrobienia magicznej różdżki. Owiń jej pęd wokół gałązki leszczyny i w wigilię świętego Jana zaraz po zachodzie słońca dotknij ziemi, a pokaże Ci ona gdzie zakopane są skarby.
Wedle magów i kapłanów z różnych stron świata, była darem od bogów o wielkiej mocy czynienia dobra - żyje między niebem a ziemią, ma liście, nie ma korzeni, nie niszczą jej mrozy, śniegi, zerwana usycha i nabiera złocistej barwy. Od tysięcy lat u wielu ludów uchodziła za symbol nieśmiertelności, odrodzenia i mądrości.
