Zobacz przysłowia mongolskie - część 2
Na kosturze słów opiera się starzec sensu.
Na wysokich szczytach pychy nie utrzyma się woda mądrości.
Ucz się, nawet jeżeli masz umrzeć jutro.
Silny mięśniami zwycięża tylko jednego. Silny rozumem zwycięża armie.
Zamiast prosić chana, lepiej poproś odźwiernego.
Dla leniwego konia wszystkie odległości są dalekie. Dla skąpego człowieka wszyscy przyjaciele są daleko.
Nie widząc góry podnosi poły, nie widząc wody zdejmuje buty.
Zamiast przemyć oko, wybił je.
Wystrzeliwszy strzałę schować łuk (udawać niewiniątko).
Dla tego kto nie ma ojca, starszy brat jest ojcem. Dla tego kto nie ma matki, starsza siostra jest matką.
Przy owcy – bohater, przy bohaterze – owca.
Światło lampy zależy od oleju, mądrość ucznia zależy od nauczyciela.
Ozdobą gór są drzewa, ozdobą narodu – mędrcy.
Głupiec, który był między ludźmi jest lepszy od mędrca, który siedział w domu.
Gdy masz jeść nie spiesz się. Gdy masz iść, nie zwlekaj.
Jeżeli rusza się ręką, będzie się ruszać i gębą.
Po deszczu przychodzi chłód, po kłamstwie wstyd.
Dumne słowa nie mogą być mądre, awanturnicze postępowanie – bohaterstwem.
Małym kamieniem można wstrząsnąć duży. Przy pomocy małej rzeczy można zrobić dużą.
W ogniu nie znajdziesz ochłody, w życiu spokoju.
Zobacz przysłowia mongolskie - część 4
