Temat tabu

U nas póki co takich tematów nie ma . Mam nadzieję, że będę umiała z naszą córeczką porozmawiać o wszystkim. To jest moje marzenie, które zamierzam zrealizować . Chciałabym mieć taką relację, żeby Julia mogła przyjść do mnie z każdym problemem i tym poważnym i tym błachym. Chciałabym by nie czuła żadnej bariery ani obaw. Mam nadzieję, że nie będę się czuła zażenowana, gdy zada bardzo osbiste pytanie

To bardzo ważne, aby miec takie dobre relacje ze swoją córką.
Ja jeszcze nie mam dzieci, ale też będę chciała być nie tylko ich matką, ale także przyjacielem

Szkoda tylko, że nie wszystkim to wychodzi .

Ja tam sądze, że owszem nalezy czesto rozmawiac z dzieckiem, zeby nie było za późno i dziecko nie odwróciło się od rodziców. Ale tak naprawde w okresie dojrzewania wszystko sie rozstrzygnie. Od środowiska w jakie dziecko wpadnie zalezy czy bedzie chciało sie otworzyć przed rodzicem/ami.

Środowisko, owszem ma pewny wpływ na dziecko, ale uważam, że w głównej mierze zależy to od rodziców. Jeżeli od małego będziemy wpajać dziecku, że zawsze służymy pomocą, wsparciem, będziemy z nim rozmawiać o tym co się zdarzyło, jak minął dzień itp., to nawet w okresie dojrzewania nie zmieni się podejście dziecka do swoich rodziców.

Chyba główna zasada to mieć z dzieckiem bliski kontakt od maleńkości i przyjaźń tą cały czas pielęgnować.

Jasne, że to jest właśnie istotne. Niestety nie zawsze łatwo to zrealizować . A szkoda...

Ja jako dziecko mam tysiąc tematów tabu do swoich rodziców. Nie rozmawiam z nimi np na temat moich miłosnych uczuć. W wielu tematach uważam ich za wrogów, i czasami się zastanawiam czemu tak właśnie jest...