Chcę jeść!
Zanim usłyszysz ten rodzaj płaczu dziecko będzie dawało nieme sygnały głodu: będzie mlaskało, ssało paluszki, poszukiwało brodawki. Jeśli nie zareagujesz w porę usłyszysz wysoki krzykliwy płacz, które cechą charakterystyczną jest rytmiczne wznoszenie się i opadanie dźwięku.
Boli!
To krzyk, który pojawia się bez zapowiedzi, łkanie dziecka jest tak silne, że maleństwo aż traci dech. Dźwięk jest głośny, aż kujący w uszy. Dziecko traci dech, łapie powietrze i słychać kolejny szloch przepełniony strachem.
Zobacz też: Jak rozmawiać z niemowlakiem?
Nikt się mną nie zajmuje – nudzę się!
Początkowo dziecko próbuje zwrócić na siebie uwagę otoczenia w sposób polubowny – grucha, marudzi. A skoro dorośli pozostają obojętni na jego wołania zaczyna się lament z pochlipywaniem, który trwa tak długo, aż ktoś nie podejdzie do dziecka i nie okaże mu pożądanego zainteresowania.
Coś mi przeszkadza, jest mi niewygodnie, jestem zmęczony
Nieprzerwany płacz, który z każdą chwilą narasta, ma znamiona marudnego i nosowego. Należy wówczas bacznie się przyjrzał pozycji zajmowanej przez dziecko – może za długo jest w jednej i to niezbyt wygodnej pozycji. Może dziecko jest przemęczone – zamiast zabawy chce spać. A może dziecko ma mokra pieluchę i trzeba ją zmienić.
Polecamy: Pierwszy rok życia - okres melodii
Jestem chory
Kiedy dziecko choruje, jego mały organizm nie ma wystarczająco dużo siły, by walczyć z chorobą i jednocześnie głośno płakać. Płacz sygnalizujący chorobę jest slaby, nosowy, niski. Ten rodzaj płaczu ma w sobie nutę bezsilności.
Szybko też dołączają do niego objawy typowo chorobowe: biegunka, odmowa zabaw, odmowa pokarmu, gorączka.
