Fabuła opiera się na następującym schemacie: trzydziestu pielgrzymów wybiera się w podróż do grobu św. Tomasza w Canterbury.
Są wśród nich reprezentanci różnych środowisk średniowiecznej Anglii: Rycerz, Proboszcz, Dama z Bath, Kupiec, Woźny, Lekarz, Giermek, Młynarz, Przeorysza i inni.
W gospodzie „Pod Kaftanem” następuje zawiązanie akcji: ogłoszony zostaje konkurs na najciekawszą opowieść, którą pątnicy snuć będą w czasie podróży, a nagrodę stanowi gościna „zafundowana” przez karczmarza, inicjatora tej zabawy.
Wprawdzie nie dowiemy się, kto wygrał konkurs, bo autor nie dokończył swego dzieła, ale posiada ono niewątpliwie inną cenną wartość: jest niezwykle bogatym obrazem życia średniowiecznej Anglii, obrazem ówczesnych ludzi, ich obyczajów i mentalności.
Opowiadający poruszają przeróżne tematy: przygody, miłości, pieniędzy, zdrady, kobiet, śmierci.
Dowiadujemy się, jak młoda żona zdradziła starego męża, jak potoczyły się losy Cecylii, jakich występków dopuścili się dostojnicy.
Opowieści charakteryzują się wielkim realizmem przedstawionych obrazów i osób, ale też zawierają humor i satyrę oraz wiele filozoficznych stwierdzeń dotyczących ludzi i życia.
Ważną rzeczą jest fakt, że dotyczą spraw ludzkich i ziemskiego życia, ich bohaterami są zwykli, przeciętni obywatele, obdarzeni nie tylko samymi zaletami.
Dzięki temu Opowieści stanowią ważny ze względów poznawczych utwór literatury średniowiecznej.
Zobacz też : Średniowiecze w Polsce
