Aby przezwyciężyć trudności w szkole, trzeba poznać ich przyczyny i znaleźć odpowiednie środki zaradcze/ fot.Fotolia fot. Renata Naprawa , Alicja Tanajewska , Krystyna Szczepańska

Grunt, to wiara w siebie, pomimo ograniczeń

Wkraczanie dziecka w świat społecznej edukacji wiąże się z dużym stresem i wyzwaniem. Właściwe pokierowanie młodym człowiekiem, uważna obserwacja postępów oraz szybkie wychwytywanie ewentualnych zaległości, mogą przełamać niechęć do nauki oraz zapobiec ambicjonalnemu spadkowi samooceny. Nie ocenioną rolę spełnia tu zintegrowane nauczanie kompensacyjno-korekcyjne.
/ 18.04.2012 12:52
Aby przezwyciężyć trudności w szkole, trzeba poznać ich przyczyny i znaleźć odpowiednie środki zaradcze/ fot.Fotolia fot. Renata Naprawa , Alicja Tanajewska , Krystyna Szczepańska

Kształcenie zintegrowane możliwością wyrównania szans

Pierwsze szkolne kłopoty dziecka wynikają bardzo często z trudności w pisaniu i czytaniu. W kształceniu zintegrowanym, w którym podstawowym założeniem jest właśnie nauka czytania, niepowodzenia w tym zakresie decydują o dalszych losach dziecka, stają się często powodem zniechęcenia do nauki, wystąpienia reakcji nerwicowych oraz problemów wychowawczych. Aby je przezwyciężyć, trzeba poznać przyczyny tego stanu rzeczy i znaleźć odpowiednie środki zaradcze.

Najczęstsze przyczyny problemów szkolnych

Do najważniejszych źródeł trudności w szkole należą:

  • obniżona sprawność intelektualna,
  • przewlekłe schorzenia,
  • zaburzenia mowy,
  • zaburzenia wzroku i słuchu,
  • brak pozytywnej motywacji do nauki,
  • brak pełnej dojrzałości szkolnej,
  • złe metody nauki pisania i czytania,
  • fragmentaryczne zaburzenia funkcji percepcyjno-motorycznych,
  • zła sytuacja rodzinna.

Występujące rodzaje niepełnosprawności

Niepełnosprawność to obniżona sprawność jakiegoś organu lub funkcji.

Obniżona sprawność często utrudnia wykonywanie różnych czynności, czy zadań szkolnych oraz zabawę i uczestniczenie w zajęciach z dziećmi pełnosprawnymi. Najwięcej w szkołach jest uczniów z niepełnosprawnością intelektualną (z pogranicza upośledzenia lub z upośledzeniem w stopniu lekkim i umiarkowanym). Drugą co do liczebności grupę stanowią dzieci z niepełnosprawnością ruchową, głównie z porażeniem mózgowym. Trzecia grupa to dzieci z zaburzeniami emocjonalnymi w zachowaniu oraz deficytami analizatora percepcji wzrokowej, słuchowej, czy kinestetycznej, a także przewlekle chore. Ich trudności można znacznie złagodzić lub całkowicie usunąć, udzielając im specjalnego wsparcia.

Fragment pochodzi z książki "Uwierz w siebie" autorstwa Renaty Naprawa, Alicji Tonajewskiej, Krystyny Szczepańskiej (Wydawnictwo Harmonia, 2010). Tytuł, lead i śródtytuły pochodzą od redakcji. Publikacja za zgodą od wydawcy.

Chcesz wiedzieć więcej - przeczytaj: Czym jest niepełnosprawność intelektualna?