Kwestie te reguluje ustawa z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Stanowi ona, że organy administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego, w zakresie swoich kompetencji określonych w przepisach szczególnych, są zobowiązane zapewnić swobodny dostęp do informacji i badań prenatalnych, szczególnie wtedy, gdy istnieje podwyższone ryzyko bądź podejrzenie wystąpienia wady genetycznej lub rozwojowej płodu lub nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu płodu.
Przeczytaj także: Szczególne warunki prac dla kobiet w ciąży
Niestety podejście ginekologów do badań jest różne. Większość z nich niechętnie zleca drogie badania. Jeżeli lekarz odmawia skierowania nas na szczegółowe badania, wtedy poprośmy go aby dał nam to na piśmie. Łatwiej będzie nam wtedy udowodnić, że lekarz nie chciał nas skierować na takie badania. Kobiety ciężarne muszą przede wszystkim pamiętać, że zawsze mogą zmienić lekarza prowadzącego ciążę i pójść do takiego, który nie będzie bał się nadmiernych kosztów. Ostatecznie zawsze możemy zgłosić się do Biura Praw Pacjenta i złożyć skargę na niedociągnięcia naszego lekarza.
Bardzo ważne jest, aby kobiety ciężarne korzystały z tego uprawnienia. Tylko badania prenatalne są w stanie potwierdzić dobry stan zdrowia naszego dziecka, czy też stwierdzić poważne wady genetyczne, które mogą stać się podstawą do aborcji. Nie zrobienie badań może zatem w konsekwencji doprowadzić do poważnych komplikacji przy porodzie i po nim.
Zobacz także: Ciąża i prawo