Dlaczego po dłuższym czasie faceci obojetnieja?

pokahontaz ja jestem z moim Miśkiem już ponad 8 lat i o żadnej rutynie w naszym zwiazku nie może być mowy. Baaa nawet wręcz przeciwnie... Nie wiem co ma na to wpływ...może po prostu zawsze sie o siebie "staramy", i mimo że każde jet pewne uczuć drugiej osoby to uważa że trzeba to pielęgnować. I może to co napisze będzie zbyt pewne ale wydaje mi się że po ślubie będzie jeszcze cudowniej...

Też czasami, przyglądając się innym związką zauważam że po jakimś czasie zmieniają się wzajemne relacje pomiedzy partnerami radykalnie. Nie ma już tej iskierki,tego czegoś co połączyło tych dwoje. Często też zauważam że jak kobiety są już pewne że mają tego faceta to przestają o siebie dbać tak jak dawniej. A to jest najgorsze... Ale nie mam zupełnie pojęcia dlaczego tak się dzieje.

Czyli mówisz, że nie powinnam patrzeć w przyszłość ze strachem???
No w moim przypadku, czy w Twoim nie musi tak być, ale w większości tak jest...
Czy faceci są aż tak wzrokowcami, odrzuca ich to, że kobieta jest coraz starsza, no wiecie zmarszczki te rzeczy? Przecież ich to też dotyka!
A może obojętnieją, bo zdają sobie sprawę po ślubie, że nie będzie tak słodko, że nie są już parą nastolatków, którzy mają czas tylko dla siebie, taka wieczna sielanka, czar pryska, bo żona (rodem ta straszna baba z kawałów) krzyczy, że skarpety za łóżkiem, że znów nie jest posprzątane itd? Pojawiają się dzieci, małżonka nie jest już tą seksowną laska, tylko zapracowaną matką Polką...?
A może oni, urodzeni łowcy, kiedy już usidlą swą ofiarę, to przestają o nią zabiegać, a może już para tak długo się zna, że nie może się zaskoczyć, jak na początku związku?
Wiecie, najgorszy w związku to jet chyba brak tych cudnych motyli w brzuchu i podekscytowania, że zaraz się zobaczą...
Jak to jest u was??? Panowie- wy też piszcie!!!

Nie wiem czy powinnaś się bać czy nie, ale jedno jest pewne wszystko zalezy od Was !

pokahontaz napisal(a):

Czy faceci są aż tak wzrokowcami, odrzuca ich to, że kobieta jest coraz starsza, no wiecie zmarszczki te rzeczy?

Nie do końca chyba w tym jest rzecz, bo jak do tej pory spotkałam się raczej z tym że to kobiety przestawały o siebie dbać, tyły niemiłosiernie, nie zwracły uwagi na ubiór, do łóżka zamiast w seksownej piżamce chodzą w powyiąganym t-shircie itd... I jak się tu facetowi nie dziwić w pewnym sensie...

pokahontaz napisal(a):

A może obojętnieją, bo zdają sobie sprawę po ślubie, że nie będzie tak słodko, że nie są już parą nastolatków

w tym może coś być, bo po ślubie zaczynają się wspólne problemy, rachunki itp. a niestety tonie takie proste zwłaszcza jeżeli brakuje kasy, ale z drugiej trony decyzdując się na wspólne życie trzeba wcześniej zastanowić się nad takimi sprawami.

Przed ślubem rzeczywiście jest trochę inaczej... bo się nie mieszka razem, powiedzmy że nie jedzie na wspólnym rachunku... ma się typowo swoje problemy. A potem dochodzi wszystko po kolei. Ale moi zdaniem można przecież wspólnie podjąć się rozwiązywania problemów... zresztą to też zależy od charakteru zarówno kobiety jak i mężczyzny, od wspólnego dogadania się, o dbanie o siebie i zaskakiwanie. To chyba nie jest tak, że po 10 latach znamy się już bardzo dobrze i nie ma czym drugiej połówki zaskoczyć. Przecież każdego dnia idzie coś wymyśleć, chyba że kogoś myślenie i główkowanie boli. Ja się wypaliłem ostatnio z pomysłami (bo stosowałem przez ostatnie 2 lata takie same) i znajomi już nie reagują. Ale wystarczy zrobić sobie krótką przerwę od zaskakiwania, uciszyć się i potem znów zaatakować czymś przemyślanym. Ale tak mi się zdaje że to po prostu trzeba chcieć i lubić zaskakiwać. Nie mieszam więcej. Moi rodzice ostatnio jakby na nowo odżyli... tak mi się zdaję po tym co obserwuję. Może się zrobili milsi dla siebie po tym jak tata był na 4 czy nawet 5 operacji... po tym jak mama z powodu na wiek i inne sprawy zaczęła też się gorzej czuć... może to ich tak jakby zbliżyło. Czasami też jest tak że jedna z połówek po tych 10 czy 15 latach że tak brzydko to powiem... stwierdza że chyba chciała innego związku, z kimś innym... powody mogą być przeróżne wypalania się w związku. Za 15 lat napiszę znów w tym temacie jak to jest. Póki co mogę tylko mówić to co dookoła widzę i się domyślać jakie są powody i czemu coś się dzieje tak a nie inaczej.

Ja jestem mężatką dopiero pół roku, więc jeszcze rutyny w naszym małżeństwie nie ma. Jestesmy ze soba już 6 lat i nigdy nie odczulismy nudy.
Nie wiem jak będzie za 10 lat. Ale myslę, że trzeba sie starać, zeby nie nastały nudne dni.

sylwia napisal(a):

więc jeszcze rutyny w naszym małżeństwie nie ma.

zabrzmiało to tak jakbyś się jej spodziewała ;) żart

sylwia napisal(a):

Nie wiem jak będzie za 10 lat. Ale myslę, że trzeba sie starać, zeby nie nastały nudne dni.

I tu jest wielka racja, trzeba się przez cale życie starać, nie tylko o związek ale o wszystko... no chyba że ktoś jest milionerem i szczęście sobie może kupić ... :P

Mysle jednak ze szczescia nie da sie kupic.
Poza tym wydaje mi sie ze jak wkrada sie rutyna to nie mozna sie jej dac i cos zmienic. Zreszta w kazdym zwiazku sa wzloty i upadki.

Kinia napisal(a):

Mysle jednak ze szczescia nie da sie kupic.

No prawdziwego szczęścia się nie da kupić ale sztuczne, nieprawdziwe... oj da się... a jak jeszcze ktoś nie ma serca to wtedy tym bardziej mu takie kupione szczęście wystarcza... Ale to są skrajne przypadki rasy ludzkiej.

Kinia napisal(a):

Mysle jednak ze szczescia nie da sie kupic.

a mnie się wydaje że takie "pozorne" szczęście można kupić i wiele osób tak robi...

Kinia napisal(a):

Zreszta w kazdym zwiazku sa wzloty i upadki.

z tym zgadzam się w 100%, u nas też bywało różnie, ale zawsze byliśmy pewni że chcemy razem być :)

Czasem jest tak ze wydaje sie ze ludzie sa soba znudzeni ale pozniej jakos samo sie to naprawia nawet nie wiadomo jak. Moze czasem zycie nam tak dokucza ze poprostu troche sie zamykamy na siebie a pozniej jak odtajemy i rozwiazemy nasze klpoty to rozpiera nas energia i na nowo siebie odkrywamy i nasz zwiazek staje sie lepszy i to znudzenie samo wyparowuje

Kinia napisal(a):

Zreszta w kazdym zwiazku sa wzloty i upadki.

Oj tak. A gdy sie juz zamieszka ze sobą, to jest to bardziej widoczne. Gdybym miała narysować wykres naszego wspólnego życia, to nie byłaby to prosta linia. Co pewien okres (nawet czasami wydaje mi się, że regularny okres), na wykresie tym widniałyby wyzyny i niziny. I tak już jest i chyba będzie. Ale trzeba tego wszystkiego sie nauczyc, a przede wszystkim nauczyć się zdrowego kompromisu.

dark_salve napisal(a):

zabrzmiało to tak jakbyś się jej spodziewała

hehehe... , nie spodziewałam się, ale myślałąm, że nasze małżeństwo będzie bezkonfliktowe , bo przecież przed ślubem prawie w ogóle się nie kłóciliśmy.
I tak, jak teraz trzeba sie strarać o to, aby "przyzwyczaić się" do wspólnego życia, aby małe konflikty nie przerodziły się w wielkie problemy, aby nauczyć csię, choć trochę, ustępować tej drugiej osobie, to później po kilku, kilkunastu latach trzeba się starać, aby nie byo tej rutyny.