Czy faceci boja się ślubu?

ula_jente, pięknie to wszystko ujęłaś...aż mi się łezka zakręciła..

u nas było tak..
po krótkim czasie znajomości Darek sam zaczął temat...
potem do tego nie wracaliśmy może ze dwa miesiące.. a potem zarezerwowaliśmy salę na ślub i wybraliśmy datę...
to miała być taka rezerwa w razie tego, że akurat naprawdę jesteśmy sobie przeznaczeni...
było to prawie dwa lata od dnia dzisiejszego...

potem dojrzewaliśmy do zaręczyn...u mnie górę wzięły emocje i strasznie nie mogłam doczekać się tego momentu...dla mnie to był przełom w naszym związku, deklaracja bycia razem na zawsze...prawie jak ślub....
Darek zwlekał...nie bardzo to rozumiałam, choć sam tłumaczył, że potrzebuje czasu aby być pewnym tego co robi... zwlekał może 2 miesiące...i w końcu stało się...

a potem to już czas przepływał na przygotowaniach do ślubu z ponad półtorarocznym wyprzedzeniem. Także widzicie, w każdym związku musi nastąpić odpowiednia chwila...

czasem nachodzą mnie obawy czy to właściwa droga...ale wiem, że to naturalne i że każdy odczuwa strach przed nieznanym.

Teraz oboje odliczamy dni do naszego Tak i robimy to z niezmierną radością :)

ninka, czyli wychodzi na to, że Ty nie jesteś gotowa na ślub, a Twoj partner tak Uważam, że dopoki pewna nie będziesz, dopoty jest dobrze...lepiej żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami niż robić coś na siłę

Kluszeczka napisal(a):

zasem nachodzą mnie obawy czy to właściwa droga...ale wiem, że to naturalne i że każdy odczuwa strach przed nieznanym.

Tak...a często się zdarza, że to my, kobiety myślimy nad tym intensywniej i popadamy w wątpliwości podczas gdy mężczyzna podjąl decyzję i spokojnie czeka na to, co nastąpi

Mój T. się nie boi. To on mnie uspokaja i nie moze sie doczekać :) aż "skacze z radości"

nio ja mu sie nie dziwie, przy takiej narzeczonej każdy chop by się cieszył!!!!!!!

Butterfly,

A mi sie wydaje że wszystko zalezy od tego jak kobiety chca ustawic swych wybranków poprzez slub, bo jesli zagwarantowac sobie moje moje moje... to jak dla mnie kłopoty gotowe, zwłaszcza w naszej straumatyzowanej kulturze.

Jeśli sie naprawdę kocha swoja wybrankę, to chyba nie ma sie czego bać. Ja przynajmniej bym się nie bał.

Nie mozna uogolniac piszac faceci, bo kazdy jest inny albo wszyscy sa tacy sami hehe. A czy sie boja - ja sie nie boje. nie wiem jak inni.

moj chlopak nie chce slyszec nawet o slubie(jestesmy ze soba rok)ja zreszta narazie tez nie lecz czasem mi smutno gdy on zawsze zmienia temat jezeli ktos wspomnie o weselu.Wtedy ja mu dogryzam ze tez nie chce zadnego wesela Ogolem jeszcze ,mylse ze razem do tego nie doroslismy

ech a ja juz nic nie wiem ...myslam,ze moj chlopak nie boi sie slubu...czesto mi o nim mowil a teraz ,ze nie jest gotowy :(...

patrysia napisal(a):

ech a ja juz nic nie wiem ...myslam,ze moj chlopak nie boi sie slubu...czesto mi o nim mowil a teraz ,ze nie jest gotowy :( ...

patrysia, widać u niego lęk przed ślubem i gotowość na niego to dwa różne bieguny.. spokojnie, nie naciskaj, bo jak będziesz za dużo od niego w tej kwestii wymagać w krótkim czasie, to poczuje się osaczony i "molestowany" psychicznie. Powolutku, wiem że jest Ci ciężko, bo chciałabyś jakiejś deklaracji, chociaż małego skinienia głowa, że nie musisz się o to martwić, ale daj mu czas, niech ochłonie z myślą, że teoretycznie za rok mają być zaręczyny. Niech dojrzeje do tej myśli ;) Powodzenia

napisal(a):

Może i dlatego że jest po teologii ??

Mój A. też skończył teologię. Ale na ustalenie końcowe daty naszego ślubu czekać musiałam rok. Już w zeszłym roku czyniliśmy wstępne ustalenia, ale w końcu spełzło na niczym i wszystko poszło na bok. Dopiero na początku tego roku zaczęliśmy trochę poważniej na ten temat rozmawiać i - wreszcie - udało się.

MonikaLuc napisal(a):

Nie traktuje tego jak jakiś wyrok itp.

Za to mówi, że nasz związek dla niego liczy się podwójnie. Oczywiście w żarcie dodając, że lata spędzone w niewoli tak właśnie się liczy :). Owszem, czasami wcale a wcale mnie to nie bawi, ale jakoś się tak przyzwyczaiłam do jego humoru :).