Problem zaburzeń odżywiania dotyczy coraz młodszego pokolenia. Według statystyk, średnio co 4 uczennica gimnazjum stosowała dietę, a specjaliści coraz częściej zauważają, że problem dotyka uczniów podstawówki. Co mogą zrobić w tej sytuacji rodzice?
Jak postępować w przypadku, gdy obsesją dziecka staje się dieta?
Aby móc podjąć walkę o zdrowie bliskich, trzeba wiedzieć z czym ma się do czynienia. Zaburzenia odżywiania się to m.in. anoreksja, bulimia i kompulsywne objadanie się. O ile w przypadku anoreksji łatwo można zdiagnozować chorobę, to w przypadku 2 pozostałych zaburzeń jest o wiele trudniej.Na czym polegają poszczególne zaburzenia odżywiania?
- Bulimia To nawracające epizody objadania się. Ilość kalorii spożytych na ramach epizodu może wynosić od 7 tysięcy do nawet 10 tysięcy kalorii na raz. W czasie epizodu występuje poczucie braku kontroli nad jedzeniem. Dla bulimii charakterystyczny jest strach przed przytyciem, prowokowanie wymiotów, przyjmowanie środków przeczyszczających.
- Kompulsywne objadanie się Różni się od bulimii głównie tym, że chory nie wywołuje wymiotów.
- Anoreksja Polega na celowej utracie wagi. Obraz własnego ciała osoby chorej jest zaburzony, występują u niej napady lęku, których efektem jest wyznaczanie skrajnie niskiego limitu wagi. Osoby cierpiące na anoreksję to zazwyczaj wzorowi uczniowie, perfekcjoniści, bardzo dobrze radzący sobie w życiu. Anoreksja jest jedną z najbardziej śmiertelnych chorób psychicznych. Zazwyczaj dotyka nastoletnie dziewczęta, ale coraz częściej problem dotyka również dojrzewających chłopców.
Jakie objawy powinny zaniepokoić rodziców?
Rodziców powinna zaniepokoić przede wszystkim:- utrata masy ciała ich dziecka
- wskaźnik BM o wartości 17,5 lub mniej
- ograniczenie spożywania pokarmów
- prowokowanie wymiotów
- branie środków silnie przeczyszczających
- wyczerpujące ćwiczenia fizyczne
- zaburzone postrzeganie swojego ciała
- brak miesiączki
- sucha i łuszcząca się skóra
- wypadanie włosów
- powiększenie ślinianek
- uszkodzenie zębów
- unikanie wspólnych posiłków
- ukrywanie lub wyrzucanie niezjedzonych produktów
- ukrywanie swojego ciała poprzez zakładanie workowatych ubrań
Kiedy trzeba zwrócić się do specjalisty?
Zazwyczaj psychoterapia jest prowadzona dwutorowo – psychoterapia rodzinna oraz indywidualna. Obsesyjne myśli o wyglądzie i wadze wpływają na wycofywanie się z kontaktów z innymi, może pojawić się obniżony nastrój i poczucie winy. Jeśli zobaczymy, że dziecko zamyka się w sobie, jest smutne, nerwowe i uzależnia poczucie wartości od wyglądu i wagi, koniecznie należy zwrócić się o pomoc do specjalisty - psychologa, psychoterapeuty.Dowiedz się więcej:
Zasady diety na przytycie dla zbyt szczupłych
Ile musisz zjeść, by przytyć 1 kg?
Choroba nastolatek: anoreksja
Ile musisz zjeść, by przytyć 1 kg?
Choroba nastolatek: anoreksja
napisane na podstawie informacji prasowej kliniki Psychomedic.pl
