niejedzenie

Witam, mam pytanie co do uczucia głodu. Zawsze byłam raczej niejadkiem, z czasem zaczęłam jeść "dla smaku". Teraz zauważyłam, że zdarza się, że potrafię nie jeść cały dzień i wcale nie czuję się głodna. Potrzebuję za to dużo pić. Posiłki staram się spożywać normalnie, ale biorąc pod uwagę, że ostatnio przytyłam, zastanawiam się, czy nie przyjmuję za dużo pokarmu jak na mój organizm.
Wyczytałam, że głód jest zaspakajany po ok. 15 min po rozpoczeciu jedzenia, dlatego powinno się jeść powoli. Ja mam często tak, że przychodzę do domu głodna jak wilk, ale kiedy zobaczę jedzenie, albo wezmę kęs do ust, to tak jakbym się już samym patrzeniem najadła. W ciągu dnia zawykle rano jestem głodna i czasem ok 15, jeśli te godziny przegapie to głód mija, np. rano niczego nie zjem, to o 12 i tak nie będę głodna. Im więcej mam rzeczy do zrobienia, jestem zabiegana, tym mniej chce mi się jeść. Jedynie w okresie wakacyjnym, z nudów lub smaku coś przekąszę. Jestem amatorką czekolady, którą właśnie odstawiłam, bo były dni, kiedy oprócz czekolady niczego nie zjadłam! Zdawałam sobie sprawę, że to bardzo niezdrowe dla mojego organizmu i jak dotąd skutecznie jej sobie odmawiam :)

pytanie moje brzmi: czy powinnam dostosować się do mojego organizmu i jeść tylko wtedy, gdy czuję głód (nawet jeśli to raz na dzień), czy może spożywać posiłki, jak dotąd, "bo muszę" (i zaznaczam tu, że nie muszę w siebie jedzenia wciskać, należę do smakoszy)? Nie wiem, jak rozgryźć problem mojego odżywiania, zwłaszcza, ze teraz nie czuję się dobrze w swoim ciele, chciałabym pozbyć się jakiś 8 kilo i wbić w spodnie sprzed 5 miesięcy..