White i Mullan wskazują, że ludzie radzą sobie z zazdrością, stosując zwykle jedną z ośmiu strategii.
Strategia 1
Polepszenie stanu aktualnego związku tak, by stał się on dla partnera bardziej atrakcyjny niż związek alternatywny, np. przez próbę podniesienia własnej atrakcyjności, zwiększenie udziału w obowiązkach domowych, udzielenie partnerowi większego wsparcia.
Strategia 2
Ingerencja w alternatywny związek partnera tak, aby stał się dlań mniej atrakcyjny od związku pierwotnego, np. przez wytykanie wad partnera, wpędzanie go w poczucie winy czy atakowanie partnera bądź rywala.
Strategia 3
Żądanie od partnera większego zaangażowania i budowanie barier utrudniających mu opuszczenie związku, np. celowe zajście w ciążę bez informowania go o tym; grożenie, że samemu opuści się związek, nakłanianie przyjaciół partnera, by wpłynęli na jego zdanie.
Strategia 4
Dewaluacja wartości partnera i/lub rywala w celu zyskania psychicznej przewagi oraz zmniejszenia cierpień po ewentualnym rozpadzie pierwotnego związku.
Warto wiedzieć: Toksyczne związki - udręka duszy i ciała
Strategia 5
Poszukiwanie alternatyw, np. większa koncentracja na dzieciach, pracy, przyjaciołach, podjęcie nowej, cenionej aktywności.
Strategia 6
Zaprzeczanie/ unikanie problemu, np. poprzez ucieczkę w pracę lub alkohol.
Strategia 7
Przedefiniowanie istoty pierwotnego związku, opartego już nie na ulotnej namiętności, lecz na wzajemnym wsparciu i pomocy. Zmiana interpretacji działań partnera: „Nie chodzi mu o nic poważnego, tylko o seks”, bądź zmiana pojmowania własnej osoby i roli w związku lub w życiu w ogóle (przedefiniowanie wartości, próba zmiany siebie czy zdobycia nowych umiejętności).
Strategia 8
Poszukiwanie wsparcia lub odreagowanie, by poradzić sobie z negatywnymi emocjami, najlepiej w towarzystwie kogoś zaprzyjaźnionego, dostarczającego nam uczuciowego wsparcia.
Dowiedz się: Zazdrość patologiczna - jakie są jej przyczyny?
Autor: Karolina Lelakowska
Fragment pochodzi z książki "Tajemniczy świat kobiecego orgazmu" pod redakcją Zygmunta Zdrojewicza (Wydawnictwo Continuo, 2009). Publikacja za zgodą wydawcy.
