Stwardnienie rozsiane - objawy
Mogą być różne, zależą od miejsca wystąpienia ognisk choroby w układzie nerwowym. Najczęstszymi sygnałami SM są:
- uczucie zmęczenia pojawiające się niespodziewanie i bez powodu;
- zaburzenia wzroku: pogorszenie ostrości widzenia, zapalenie nerwu wzrokowego, oczopląs;
- utrata równowagi,
- drżenie kończyn, niestabilny chód, brak koordynacji ruchów, niedowłady;
- uczucie mrowienia, drętwienia, palącego gorąca, przewlekły ból;
- zaburzenia mowy,
- trudności z połykaniem;
- utrata pamięci krótkotrwałej,
- trudności z koncentracją lub logicznym myśleniem,
- depresja.
Stwardnienie rozsiane - przebieg choroby
Przebieg choroby bywa różny i trudny do przewidzenia – od łagodnego do szybko postępującego, który prowadzi do dużej niesprawności. Pierwsze pięć lat choroby może wskazywać, jak będzie ona dalej przebiegała u danej osoby. U większości chorych SM początkowo daje znać o sobie przez czasowe pogorszenie się kondycji. Są to tzw. rzuty choroby – objawy występują np. co kilka dni, tygodni lub miesięcy. Po nich przychodzi całkowita lub częściowa poprawa zdrowia, czyli tzw. remisja. Może trwać kilka miesięcy lub kilka lat. Taki przebieg choroby nazywa się rzutowo-emisyjnym.
Jak rozpoznać stwardnienie rozsiane?
Nie jest łatwo rozpoznać chorobę, ponieważ wiele innych schorzeń ma te same objawy. Pomocne są:
- rezonans magnetyczny, który pokazuje uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego;
- badanie płynu mózgowo-rdzeniowego (pozwala ustalić, czy w ośrodkowym układzie nerwowym toczy się stan zapalny) i elektrofizjologiczne (bada reakcję nerwów wzrokowych i słuchowych).
Jak leczyć stwardnienie rozsiane?
Celem jest spowolnienie postępów choroby, łagodzenie objawów jej rzutów, wydłużenie czasu pomiędzy nawrotami oraz opóźnienie postępu niesprawności. Stosuje się steroidy, leki tzw. immunomodulujące (chronią ośrodkowy układ nerwowy lub zmniejszają aktywność układu odpornościowego, tak by nie atakował włókien nerwowych). Do tej pory jednak nie udało się znaleźć leków, które w 100% pomagają zwalczyć objawy i zahamować rozwój choroby.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
