- W ostatnich latach coraz częściej odnotowuje się również przypadki niedoczynności wynikającej ze stosowania leków (np. przeciw arytmii serca) i nadmiernej suplementacji jodu. Dlatego - choć jod jest tarczycy niezbędny do produkowania hormonów – jego przyjmowanie w dawce powyżej 150 µg (czyli 0,15 mg) – należy skonsultować z lekarzem.
- Badania pokazują, że suplementacja jodem (zwłaszcza nadmierna) może nasilać chorobę Hashimoto, której objawem często jest właśnie niedoczynność tarczycy.
- To, że dobrze się czujemy, świadczy o tym, że terapia jest prawidłowo prowadzona i należy w tej postaci ją kontynuować.
- Jeżeli leczenie nie daje oczekiwanych rezultatów, trzeba to zgłosić lekarzowi. Konieczne jest bowiem pogłębienie diagnostyki lub modyfikacja dawki laków.
- O ile niedoczynność tarczycy nie jest efektem np. usunięcia gruczołu zwykle lekarz zleca na początku dawkę minimalną leku np. 12,5 mg czy 25 mg i sukcesywnie ją zwiększa do 50 mg, 75 mg lub wyższej. Takie stopniowanie ułatwia dopasowanie odpowiedniej dawki i daje organizmowi czas na przystosowanie się do suplementacji. Gdybyśmy od razu zaczynali leczenie od dużej dawki, mogłyby występować przez jakiś czas skutki uboczne np. palpitacje serca czy nadpobudliwość, nerwowość, kłopoty ze snem czy biegunki.
- Istotna jest nie tylko dawka, ale też to, jak ją przyjmujemy. Lewotyroksyna dobrze wchłania się na czczo. Dlatego trzeba sobie wyrobić nawyk – budzę się i od razu biorę tabletkę, w razie potrzeby popijając ją minimalną ilością wody. Śniadanie czy choćby wypicie kawy czy herbaty planujmy nie wcześniej niż po 20 minutach od tego momentu.
- kwasy omega 3 – mają działanie przeciwzapalne, wzmacniają też układ odporności (to szczególnie istotne gdy niedoczynność tarczycy wynika z choroby Hashimoto). Dobrym źródłem omega-3 są tłuste, morskie ryby, tran, olej rzepakowy czy tłoczony na zimno – lniany (do skrapiania surówek);
- dobrej jakości białko – głównie to pochodzące z chudego mięsa (np. drobiu), jaj i ryb. Białko doskonale syci, przyspiesza metabolizm i jest potrzebne do budowy mięśni (a im więcej ich mamy tym sprawniejsza również przemiana materii);
- węglowodany złożone – czyli pochodzące z produktów pełnoziarnistych i warzyw. Gwarantują one stopniowe uwalnianie energii i nie powodują gwałtownych wyrzutów insuliny do krwi czy dużych skoków glukozy. To zaś jest o tyle istotne, że przy wynikającej z niedoczynności tarzczycy nadwadze czy chorobie Hashimoto często występują zaburzenia na tym polu (np. insulinooporność lub cukrzyca);
- antyoksydanty – chodzi głównie o wzmacniające układ odporności i ograniczające stany zapalne witaminy A, E i C oraz sole mineralne: selen i cynk. Źródłem takich składników będzie dieta obfitująca w warzywa, a także ryby i orzechy (jeżeli jednak niedoczynność tarczycy jest efektem choroby Hashimoto na orzechy trzeba uważać, bo wiele osób z Hashimoto ma także alergię).
- warzywa krzyżowe – czyli kapustne (np. brokuły, kalafior, kapusta). Z racji, że zawierają goitrogeny, oskarża się je o powodowanie zaburzeń w produkcji hormonów tarczycy. Ale dotyczy to wyłącznie kapustnych jadanych na surowo. Te gotowane i kiszone są przy tej chorobie dozwolone. Ogranicza się za to surowe warzywa psiankowate (np. pomidory, paprykę), bo zawarta w nich solanina nasila stan zapalny;
- produkty sojowe – zawarte w soi izoflawony mają tzw. działanie wolotwórcze i zaburzają produkcję hormonów tarczycy. Całkowicie z diety powinny je jednak wyeliminować tylko osoby z deficytem jodu.
- gluten – białko to może wywoływać nietolerancję lub nadwrażliwość, które wynikają z niewłaściwej reakcji układu odporności. Osoby z Hashimoto mają ku temu skłonność. Ale czy tak jest w przypadku konkretnego pacjenta, można stwierdzić dopiero na podstawie badań lub stosowania minimum przez miesiąc diety wykluczającej produkty z glutenem (czyli przede wszystkim pszenica, żyto i jęczmień);
- laktoza – to cukier występujący w produktach mlecznych. Często powoduje nietolerancję pokarmową. Przy Hashimoto skłonność do niej wzrasta, ale czy problem ten występuje i czy trzeba produkty z laktoza wyeliminować, najlepiej ustalić na podstawie badań lub diety eliminacyjnej.
Tutaj znajdziesz więcej informacji na temat tarczycy, badań i objawów chorób tarczycy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!