Wszystkie, najdziwniejsze objawy nerwicy

Archbishop--- Wrażenie że "to już kiedyś było" albo " śniło mi się to" jest całkiem normalne,nawet całkowicie zdrowi ludzie to mają,więc nie ma co wnikać ;) Ja podobnie jak Ty wiele bym dała żeby zamiast głowy bolała mnie inna część ciała,choć w sumie jeśli już musi,niech boli i głowa,tylko żeby było pewne że nic w niej nie ma.Ja jakoś badaniom nie wierzę ;(

Witam!!!Ja leczyłam sie na nerwice 2 lata temu zaszłam w ciąże i przeszło mi.Teraz znowu wszystko wróciło , mam napady lęku najgorsze jest uczucie tak jakbym miała "kluche w gardle" mecze się z tym prawie tydzień nie daje mi to spokoju jestem przez to nerwowa , chyba znowu bede musiała się wybrac do lekarza , wczesniej brałam tabletki Seronil ale strasznie po nich schudłam.... ciekawe co mnie teraz czeka.... moze ktos mi narazie poleci jakis lek na tą moją dolegliwośc bez recepty..... z góry dziękuje

Jolu, ale ja tak mam po kilka razy dziennie - to normalne? :D
Pytanie do osob, ktore boli glowa i/lub maja zawroty glowy.
Czy tez tak macie, ze przy ucisku na rozne czesci glowy (np. skron, potylica, itp.) boli Was bardziej?

P.S. Niewiara w badania diagnostyczne, to chyba cecha 90% ludzi znerwicowanych :D

Archbishop--u mnie to uczucie że coś kiedyś było zdarza się bardzo rzadko,myślę że tak raz na kilka miesięcy.Jeżeli chodzi o drugie Twoje pytanie to nie mam również tak że gdy dotykam głowy to boli mnie bardziej.
A jaki jest ten Twój ból głowy?Robiłeś jakieś badania?
Kochani jak u Was jest,czy ciągle odczuwacie swoje objawy,czy tylko w okreslonych odstępach czasu,gdy macie "napady" bo ja już sama nie wiem jak u mnie jest,powstało błędne koło z którego nie wiem jak wyjść,strasznie się boję guza mózgu mimo że miałam robioną TK,jednakże niedawno na guza zmarła moja ciocia,a teraz z tą chorobą zmaga się mój znajomy,ciągle o tym słyszę,czuję się fatalnie i bardzo się boję.Proszę o wsparcie bo nie radzę już sobie.Pozdrawiam

Jestem nowa na forum.Zagladam tu w ramach desparecji:)szukajac slow pocieszenia w gorszych chilach mojej walki z nerwica.Niestety jest ich tutaj mało:(...moja "przygoda"z nerwica lękowo zaczęła sie pewnego zwyklego dnia-paradoksalnie podczas jazdy samochodem z dzieckiem do alegologa.Pierwsza mysl-zawal!!!!dretwiejace konczyny,strszny ciezki do okreslenia bol glowy.Pozniej poszlo za ciosem-jak u kazdego z Was-cale zespoly objawowe-rak!!!!:P z dziwnym bolem i kluciem w glowie zmagalam sie ponad rok-przeszlam szereg badan spec.tk glowy,rezonans magnetyczny.Wszystko ok.Kochane NERWUSKI:D z bolami glowy-wiem,ze ciezko uwierzyc,ze takie zaspoly objawow somatycznych moga byc nerwica-ale naprawe tak jest.Dostalam sie do dobrego psyhiatry,ktory dobral odpowiednie leki-po kilku tygodniach moja glowa znow stala sie lekka:))chodze na terapie indywidualna-biore cital w malej dawce.Ale jest ok.Uwierzcie-ze nawet kiedy zdarza sie zly okres,zly dzien,gorsze samopoczucie-TO TYLKOOOOOO NERWICA.DA SIE JA ZWALCZYC ZUPELNIE-NIE ODRAZU U MNIE TRWA JUZ PRAWIE 3 LATA-ALE "SKACZE"WCIAZ NA NOWE GALEZIE ODKRYWANIA SAMEJ SIEBIE.KOCHANI NERWICA NIE PRZESZKODZILA MI W ZAKONCZENIU TOKSYCZNEGO ZWIAZKU-CZEGO DO CZASU JEJ POJAWIENIA SIE NIE WIDZIALAM.WYSZLAM PONOWNIE ZA MAZ.WYCHOWUJE SYNA:)ZMAGAM SIE Z TA BESTIAA JESZCZE ALE WIEM I WIERZE ZE CALA MOC POKONANIA JEJ LEZY W NAS SAMYCH-W POZYTYWMYM MYSLENIU CHOC JEST CZASEM TAK CIEZKIE.NIE PODDAWAC SIE.ZACZNIJCIE DOSTRZEGAC TROCHE DOBRA WOKOL WAS.:)))

Witam wszystkich,znalazłam wasze wypowiedzi dzisiaj ,właśnie po ,,ataku"(tak to nazywam).Szukałam coś o zawale serca,bo te duszności ,kołatanie i uciski to mi się tylko kojarzą z zawałem.Strach paniczny.I do tego te drętwienie ręki.Miałam juz kilka razy robione ekg i nic nie wykazało.Nerwica.najgorsze jest te czekanie czy przechodzi,u mnie zawsze dreszcze to wiem że mija .Ale żyć z tym ciężko ,bo nigdy nie wiadomo kiedy chwyci,a pracować trzeba.Pozdrawiam wszystkich

ANECIA nie czekaj-czekanie nic ci nie da.uswiadom sobie,ze wszystko co sie ztoba dzieje jest zalezne tylko od Ciebie.Chodzisz na terapie?Bierzesz jakies leki?

Pierwszy atak miałam 3 lata temu nad morzem,i od tej pory jestem na lekach.Narazie pomagaja mi Belergot i Validol przy kołataniu serca.U nas nerwica to chyba rodzinna bo moja mama leczy się juz od 23 lat.Ciągle jest na proszkach i ja się tego najbardziej boję,bo już się zdarza że nigdzie się nie wybiorę bez tabletek w kieszeni.
Nerwica u mnie przyszła kilka lat po tragedii(w wypadku samochodowym zgineła moja córeczka i tato).Wtedy jakoś to wszystko trzeba było przeżyć ,a najlepszym lekarstwem była ciąża,bo wiedziałam że nie mogę łykać prochów po których odpływałam na kilka godzin.Ale niestety po latach wróciło i teraz jest jak jest.Staram się myśleć pozytywnie nawet przy ataku ale ten strach jest silniejszy.Że sie przewróce,zemdleję.A potem przechodzi i można funkcjonować.Pozdrawiam

Jak u Was jest?Macie te ataki a potem jest spokój czy cały czas czujecie się źle?

Ja mam różnie ,nieraz co kilka dni,a nieraz spokój przez kilka miesięcy.Nie wiem od czego to zależy,ale jedno jest pewne że jak mam jakąś stresową sytuację -to po kilku dniach mi się to ,,odbija".pozdrawiam

Czesc ja jestem nowy na forum, mam pytanie miał może ktoś z was uczucie uderzajacego ciepła w tył głowy na wysokości rdzenia przedłużonego?W momencie największej kulminacji moich objawów i silengo stresu doznawałem takiego uczucia , do tego dochodził silny stres i wybiórcze dręwienie kończyn (dłoni) po wewnetrznej stronie mrowienie a po zewnetrzej drętwienie. Dzisiaj mija tydzien od dnia kulminacyjnego i doszły takie objawy jak : uczucie, ze zaraz zemdleje, brak skupienia uwagi, ogladam tv - wiem o czym jest program i go zapamietuje ale czuje się tak jakby on przechodził obok mnie na zasadzie jest bo jest. Mam również dziwne zasypianie zawsze budze się po tym samym czasie z szybkim biciem serca i czuje lęk którego przyczyna jest mi nieznana do tego dochodzi obawa o to czy moje serce wytrzyma ten stan i dodatkowo się nakrecam póżnij leżę kręcę się nie mogę wytrzymać dłuższej chwili na lóżku.Po tym wszytskim nie wiem nawet kiedy zasypiam i budzie się rano ze średnim samopoczuciem i chęcią do życia. A co również jest dziwne ( w mojej opinii) długo śpię do 11, 11.30 (kładę się ok 12, 1) i boje się, ze wpadnę w śpiączkę i umrę. Najbardziej boję się objawów związanych ze snem. Uczucie ciepła w głowie po paru dniach ustapiło (tak przynajmniej myślę - bo ostanio juz nie wiem co mam myśleć:D), moze jest ale już nie tak odczuwane- sam już nie wiem czasami co mam o tym myśleć. Teraz najgorsze są moję obawy dotyczące snu i koncentracji, skupienia uwagi - czasami czuje się tak jaby ktoś specjalnie włączył mi nie ostrość widzenia. Jesli ktosmiał podobne obajwy dajcie znać...!

Cześć
Mam 16 lat , 3 lata temu gdy jechałem w autobusie w bardzo gorący upalny dzień zrobiło mi się bardzo słabo i prawie bym zemdlał ale wysiadłem z autobusu z mamą i wszystko minęło, od tego czasu zaczeły się lęki że moge zemdleć , umrzeć, lub dostac wylewu lub mieć zawał. Wmawiałem sobie różne dziwne choroby , raz to był rak mózgu, potem myślałem że mam rak jelita grubego, potem choroba serca a od niedawna wmawiam sobie że moge mieć epilepsję, co dziennie wydaje mi się że jest gorzej choć i mam dobre dni. Gdy mam "atak" bo tak to nazywam zaczynam sie panicznie bać że zaraz umrę rozmazuje mi się wzrok, uginają mi się nogi , myślę o śmierci i chcem uciekać, mam wtedy wrażnie że zaraz mogę zemdleć przechodzi najczęściej po ok 20 minutach, najgorzej jest w sklepach lub na zakupach gdy mam taki atak mam te wszystkie objawy do tego robi mi się bardzo gorąco i duszno, mam wrażenię że się uduszę jak by coś ściskało mi gardło, przez tą nerwice nie mogę normalnie funkcjonować boje się jechać samochodem z mamą zaledwie 15km do miasta a co dopiero sam(kiedyś jeździłem sam gdy nie miałem tych objawów)niedługo zacznie się rok szkolny a ja boję się jak będę chodził do szkoły, gdy idę i zaczynam mysleć że zemdleje po chwili prawie nie czuje nóg jak idę, do tego uginają mi się nogi i gorąco mi się robi w płucach i panikuje czy iść dalej do szkoły, mam wrażenie że pogarsza mi się wzrok, biorę lek ZOLOFT jedną tabletkę na noc, chodze do psychiatry parę miesięcy i mało pomagają te wizyty oraz nie wydaje mi się że tabletki mi pomagają dużo , co mam zrobić ? POMÓŻCIE