Freud i jego koncepcja

Komórki dendrytyczne
Zygmund Freud porównywał psychikę ludzką do góry lodowej, której widoczna ponad powierzchnią część stanowi jedynie fragment całości. Odkrycie faktu, że świadomość stanowi jedynie niewielką część struktury psychicznej, a jej większość ukryta jest w podświadomości, stała się powodem do dalszych badań nad tajemnicami ludzkiego umysłu...
/ 21.01.2011 17:02
Komórki dendrytyczne

Struktura osobowości

Id jest najbardziej pierwotną strukturą, w jej skład wchodzi dziedziczone i wrodzone wyposażenie psychiczne. Id nie jest uświadomione. Stanowi swoisty zbiornik energii psychicznej zaopatrującej ego i superego. Id działa zgodnie z zasadą przyjemności, a jego celem jest redukcja napięcia. Zmierza do natychmiastowej realizacji przyjemności fizycznych i emocjonalnych, nie zważając na normy społeczne.

Ego jest zakorzenione w rzeczywistości. Równoważy impulsywność id i normy moralne superego. Dąży do zaspokajania potrzeb id w sposób akceptowalny przez superego. Zawiera w sobie poglądy jednostki dotyczące siebie i świata. Kieruje się zasadą realizmu, rezygnuje z przyjemności na rzecz racjonalnego wyboru.

Superego zawiera w sobie nabyte w procesie socjalizacji ideały i normy moralne, jest odpowiednikiem sumienia. Jego składnikiem jest ego idealne czyli wizja osoby dotycząca tego, jaka powinna być, do czego dążyć. Kieruje się zasadą moralności, preferuje zachowania, które uznawane są za właściwe (moralne) i hamuje impulsy id.

Polecamy: Anonimowi Alkoholicy i program 12 kroków

Popędy

Popędy stanowią siłę napędową osobowości, wybiórczo kierują zachowaniem osoby uwrażliwiając ją na pewne bodźce. Źródłem popędów są potrzeby organizmu, a ich cel stanowi zaspokojenie tych potrzeb. Wyróżnione zostały dwie podstawowe kategorie popędów: popędy życia i popędy śmierci. Popędy życia służyć mają przetrwaniu i przedłużeniu gatunku. Funkcje te spełniają dzięki libido, popędu zmierzającego do uzyskania przyjemności, przede wszystkim seksualnej. Popędy śmierci mają destrukcyjny charakter, związane są z agresją, a zgodnie z poglądem Freuda „celem wszelkiego życia jest śmierć”.

Mechanizmy obronne

Mechanizmy obronne są strategiami umysłowymi stosowanymi w celu obrony ego przed konfliktem między impulsami id (dążącymi do zaspokajania potrzeb i doznawania przyjemności) a wymaganiami superego (by działać zgodnie z normami moralnymi, w sposób uznawany za właściwy). Negują, fałszują lub zniekształcają rzeczywistość, a ich działanie jest nieświadome. Istnieje wiele mechanizmów obronnych, należą do nich między innymi: projekcja - przypisywanie innym własnych, zakazanych przez superego, pragnień czy wyparcie – przenoszenie bolesnych lub niebezpiecznych treści do nieświadomości.

Polecamy: Jak powstaje stres?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA