Skrócony czas pracy – dla kogo?
Od 1 stycznia 2012 pracownik z orzeczonym lekkim lub średnim stopniem niepełnosprawności może pracować maksymalnie 40 godzin tygodniowo, czyli w pełnym ustawowym wymiarze. Liczbę godzin spędzoną w biurze czy fabryce można jednak zmniejszyć. W tym celu niepełnosprawny pracownik powinien udać się do lekarza medycyny pracy lub lekarza prowadzącego, który wyda zaświadczenie o celowości skrócenia czasu pracy.
Sprzeciw do rzecznika
Lekarz nie musi przychylić się do argumentacji pracownika i może nie wydać stosownego zaświadczenia lub orzec, że pracownik jest w stanie pracować w pełnym wymiarze godzin. Od decyzji tej nie przysługuje odwołanie, możemy jednak wznieść sprzeciw do komisji lekarskiej działającej przy rzeczniku praw pacjenta (RPP). Dokonuje się tego za pośrednictwem rzecznika, w termie do 30 dni od momentu wydania opinii.
Komisja zbada zasadność orzeczenia
Po wniesieniu sprzeciwu przez pacjenta, komisja przy RPP powołana przez rzecznika rozstrzyga o zasadności wniesionego sprzeciwu. Wniosek zostaje rozpatrzony na podstawie dokumentacji medycznej lub, ewentualnie, po przeprowadzeniu stosownych badań pracownika. W komisji przy RPP zasiada trzech lekarzy, w tym dwóch posiadających te samą specjalność, co lekarz, który wydał zaskarżony przez pacjenta wniosek.
Zobacz też:Odpisz wydatki poniesione na rehabilitację
Można próbować wielokrotnie
Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie podaje, ile razy możliwe jest ubieganie się o skrócenie czasu pracy. Oznacza to, że niepełnosprawny pracownik może nawet kilkukrotnie występować o stosowne zaświadczenie. Warunkiem jest jednak ponowne przebadanie się.
Źródło : „Dziennik. Gazeta Prawna”, 8.03.2012 („Do rzecznika praw pacjenta po krótszy czas pracy”) / PZ
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
