Jak przebiega leczenie w ostrej białaczce limfatycznej ALL?

Rozpoznanie i terapia syndromu przewlekłego zmęczenia wciąż sprawiają lekarzom duże trudności/fot. Fotolia
Ostre białaczki (zarówno limfoblastyczna, jak i szpikowa) wymagają natychmiastowego, bardzo intensywnego leczenia. Celem terapii jest całkowite cofnięcie się choroby, określane jako remisja.
/ 29.09.2011 11:54
Rozpoznanie i terapia syndromu przewlekłego zmęczenia wciąż sprawiają lekarzom duże trudności/fot. Fotolia

Chemioterapia

Rodzaj zastosowanej chemioterapii jest uzależniony od wieku chorego - inny będzie dla dziecka, a inny dla dorosłego. Leczenie różni się także w zależności od podtypu choroby  (ALL z linii limfocytów B, ALL z linii limfocytów T, białaczka tzw. „wysokiego ryzyka”). Aby leczenie było skuteczne, stosuje kilka leków o rożnym mechanizmie działania - tak, aby zniszczonych zostało możliwie najwięcej komórek nowotworowych. Oznacza to, że chory przechodzi kilka kursów wysokodawkowej chemioterapii. Ten etap leczenia nazywa się fazą indukującą i konsolidującą. Następnym krokiem jest chemioterapia podtrzymująca, która trwa średnio od roku do dwóch lat. W tej fazie leczenia podaje się mniej cytostatyków. Stosowane są także niższe dawki leków.

Układ nerwowy pod szczególnym nadzorem

W przebiegu ALL komórki białaczkowe mogą przedostać się do mózgu - miejsca niedostępnego dla większości leków. Dlatego ważne jest zapobieganie ewentualnym zmianom w układzie nerwowym. W tym celu stosuje się:

  • podawanie leków do płynu mózgowo-rdzeniowego. Jest to ciecz, która bezpośrednio otacza mózg i rdzeń kręgowy. Taka droga podania zapewni dotarcie leku do układu nerwowego.
  • naświetlanie czaszki promieniami rentgenowskimi

Polecamy: O czym warto wiedzieć walcząc z nowotworem?

Leczenie wspomagające - większa skuteczność chemioterapii

Obejmuje między innymi zapobieganie i leczenie zakażeń. Bywa, że chory przebywa w separatce lub specjalnym namiocie, zapewniającym izolację od drobnoustrojów. Duży nacisk kładzie się na wczesne zwalczanie infekcji lekami przeciwgrzybicznymi, przeciwwirusowymi i  antybiotykami. W przypadku niedokrwistości i małopłytkowości przetaczane są odpowiednie preparaty krwi. Aby pobudzić „przytłumione” przez białaczkę wytwarzanie zdrowych białych krwinek, podaje się tzw. czynniki wzrostowe, np. G-CSF.

Przeszczepianie

Alternatywą dla leczenia podtrzymującego jest przeszczep szpiku kostnego, bądź komórek macierzystych. W ALL przeszczep szpiku/ komórek macierzystych wykonuje się u:

  • Chorych, u których stwierdzono czynniki wysokiego ryzyka: wiek >35 lat,  wysokie poziomy leukocytozy, określone zmiany genetyczne w komórkach białaczkowych, długi czas do uzyskania remisji (ponad 4 tygodnie). U tych osób jest duże ryzyko nawrotu choroby i dlatego przeszczep wykonuje się w momencie uzyskania remisji (tzw. pierwsza remisja);
  • Osób, u których nastąpił już nawrót choroby. Chorzy, u których nie ma przeciwwskazań do przeszczepu, są poddawani temu zabiegowi w okresie tzw. drugiej remisji.

Czytaj też: Czym zajmuje się "Poltransplant"?

Wyniki leczenia

U osób dorosłych remisję uzyskuje się u ponad 70% chorych, podczas gdy u dzieci-95%

Literatura:  Podstawy hematologii A.Dmoszyńska, T.Robak
                    Choroby wewnętrzne A.Szczeklik

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA