Jego drobne, sztywne i skórzaste liście, dzięki zawartym w nich olejkom eterycznym, wydzielają przyjemną woń. Mirt kwitnie na biało, a owocem jest niebiesko-czarna (rzadziej biała) jadalna jagoda.
Mirt znany jest głównie jako symbol dziewictwa i jako taki kilkadziesiąt lat temu gościł w domach, w których mieszkały dziewczęta. Miał tam praktyczne zastosowanie, bowiem z jego gałązek wito wianki dla panien młodych.
Liście mirtu są stosowane jako przyprawa kulinarna na południu Europy, w Północnej Afryce i na Bliskim Wschodzie. Używa się ich do potraw mięsnych z baraniny, wieprzowiny i drobiu.
Mirt jest także rośliną leczniczą. Przede wszystkim odwary i napary z liści pobudzają wydzielanie soków żołądkowych, działają rozkurczowo w obrębie przewodu pokarmowego i mają słabe działanie wiatropędne.
Odwar ze świeżych liści mirtu (jeżeli ich nie mamy, mogą być suszone) czy ulistnionych pędów dodany do kąpieli – pobudza krążenie i działa odkażająco na skórę (dzięki zawartym w olejku mirtowym substancjom bakteriobójczym) oraz likwiduje przykre zapachy.
Żucie świeżych liści mirtu zalecane jest osobom o cuchnącym oddechu. Przykry zapach zostanie usunięty oczywiście tylko wtedy, gdy spowodowany jest stanami chorobowymi w jamie ustnej. Żucie mirtu nie pomoże, jeżeli nieprzyjemny oddech spowodowany jest schorzeniami przewodu pokarmowego.
Mirt można uprawiać w mieszkaniu, a jego uprawa doniczkowa nie jest zbyt skomplikowana.
Lidia Irla
źródło: MWmedia
źródło: MWmedia
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
