Czasem w opisach chorób układu nerwowego możemy przeczytać rozmaite, obco brzmiące określenia objawów. Niejednokrotnie także będąc u lekarza można usłyszeć niektóre z nich. Poniżej przedstawiamy trudne pojęcia medyczne z dziedziny neurologii najczęściej „słyszane” i budzące wiele strachu, gdyż dla normalnego człowieka pozostają niejasne…
adiadochokineza – niemożność wykonywania ruchów naprzemiennych
afazja amnestyczna - utarta zdolności nazywania zjawisk, przedmiotów i stanów, które osoba potrafi określić opisując je
afazja czuciowa (sensoryczna) - brak zdolności łączenia usłyszanych dźwięków w słowa, co powoduje trudności w rozumieniu przez osobę chorą tego, co się do niej mówi
afazja ruchowa (motoryczna) – chory rozumie mowę innych, ale jego odpowiedzi są formułowane w myślach, bez możliwości ich wypowiedzenia
agnozja – niemożność rozpoznawania przedmiotów z otoczenia, które są znane
agrafia – częściowa lub całkowita utrata umiejętności pisania, wynikająca z uszkodzenia układu nerwowego
akalkulia – niemożność liczenia nawet prostych sum
akatyzja – „dreptanie w miejscu”, trudności z przebywaniem w jednej pozycji, przymus poruszania się, częsty objaw w przypadku stosowania leków psychotropowych
akinezja – niemożność podjęcia ruchu – objaw choroby Parkinsona
aleksja – niezdolność czytania
allodynia - odczuwanie bólu na skutek bodźców niewywołujących bólu np. przytulania, głaskania
amnezja – niepamięć
amimia - zaburzenia mimiki twarzy
analgezja – nieodczuwanie bólu, może być wywołana lekami lub wynikać z uszkodzenia układu nerwowego
anencefalia – brak mózgu – wada polegająca na niewykształceniu się mózgu, prowadząca do śmierci
anosmnia - całkowita utrata węchu
apraksja – upośledzenie wykonywania ruchów precyzyjnych, zamierzonych, celowych
atetoza – wykonywanie nierytmicznych, nieświadomych i niezgrabnych ruchów
bradykinezja – spowolnienie ruchowe, charakterystyczne w chorobie Parkinsona
dysartria – zaburzenia artykulacji słów spowodowane zaburzeniami narządów mowy
dysfagia – zaburzenia połykania
dystonia – występowanie u chorego ruchów mimowolnych powodujących skręcanie i wyginanie różnych partii ciała, co może prowadzić do przyjecia nienaturalnej postawy
epilepsja – padaczka
fascykulacje – samoistne skurcze włókien mięśniowych
fibrylacje - drżenia włókienkowe języka występujące w stwardnieniu zanikowym bocznym
hiperestezja - przeczulica - nadmierna wrażliwość na bodźce, jak dotyk, dźwięk, zapach itd.
koma – śpiączka
mioklonie – zrywania mięśni wynikające z uszkodzeń w obrębie mózgu lub rdzenia kręgowego
neuron – komórka nerwowa
neuropatia – uszkodzenie nerwów obwodowych powodujące zaburzenia czucia
niedowład – zmniejszenie siły lub ograniczenie zakresu ruchu np. kończyną spowodowane defektem układu nerwowego
oczopląs – drgania gałek ocznych
odruch – reakcja na bodziec
otępienie – demencja – obniżenie sprawności umysłowej spowodowane uszkodzeniem, zwyrodnieniem mózgu
paraliż – porażenie – niemożność wykonywania ruchów z powodu braku dopływu impulsów nerwowych do mięśni
parestezja – czucie opaczne – nieprzyjemne wrażenie, takie jak drętwienie, mrowienie „przebiegnięcie prądu”, zmiana temperatury skóry (pieczenie, zmrożenie)
spastyczność – wzmożone napięcie mięśni
stereotypie – stałe powtarzanie ruchów bezcelowych, wypowiedzi i postaw zwykle przez osoby z deficytem intelektualnym; są to np. ruchy klaskania, uderzania głową, ssania palców, wypowiadanie sylab
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
