Ostatnio sporo mówi się o sarkoidozie - chorobie układu odpornościowego, która dotyka przede wszystkim młodych dorosłych. Sama nazwa brzmi dość groźnie, a brak bliższej informacji na temat jej objawów i leczenia budzi niepokój. Czy rzeczywiście jest się czym martwić? Podpowiadamy, co powinnaś wiedzieć o objawach i leczeniu sarkoidozy:
Sarkoidoza - co to takiego?
Sarkoidoza, inaczej nazywana chorobą Besniera-Boecka-Schaunanna to choroba układu odpornościowego. Jej głównym objawem jest pojawienie się ziarniaków (małych grudek zapalnych). Sarkoidoza może dotyczyć praktycznie wszystkich organów, jednak najczęściej spotyka się sarkoidozę węzłów chłonnych i sarkoidozę płuc.
Sarkoidoza występuje najczęściej u młodych dorosłych w wieku 20 - 29 lat, ale zdarza się, że chorują na nią młodsi i starsi ludzie. Na zachorowanie na sarkoidozę bardziej narażone są kobiety - badania potwierdzają, że panie częściej zmagają się z tą chorobą.
Pocieszającą informacją jest fakt, że sarkoidoza nie wpływa na długość życia, jej przebieg jest łagodny a objawy choroby są niezbyt uciążliwe. Często też choroba ustępuje samoistnie.
Jakie są objawy sarkoidozy?
Objawy sarkoidozy mogą pojawić się nagle, jednak najczęściej postępują stopniowo. W obranie rentgenowskim (na zdjęciu RTG) sarkoidoza płuc może przypominać gruźlicę lub chłoniaka. Ponieważ sarkoidoza może dotknąć praktycznie wszystkich objawów naszego organizmu, objawy sarkoidozy różnią się w zależności od umiejscowienia choroby. Do najczęściej występujących, niespecyficznych objawów sarkoidozy, które możesz sama u siebie zaobserwować należą:
- zmęczenie, które nie wpływa na sen
- bóle o różnym natężeniu
- suchość oczu
- zamazane widzenie
- skrócenie oddechu
- suchy, ostry kaszel
- uszkodzenia skóry
Rozwój sarkoidozy wpływa też na rozregulowanie wytwarzania witaminy D przez nasz organizm - dochodzi do nadmiernej syntezy tej witaminy (a właściwie jej aktywnej biologicznie postaci - 1,25 dihydroksycholekalcyferolu), co skutkuje pojawieniem się objawów hiperwitaminozy D, do których należą:
- zmęczenie
- brak siły i energii do działania
- drażliwość
- metaliczny posmak w ustach
- czasowe utraty pamięci
- himerkalcemia (zbyt wysoki poziom wapnia we krwi)
Powyższe objawy mogą, choć nie muszą, świadczyć o rozwoju sarkoidozy. Jeśli więc od dłuższego czasu dokuczają Ci takie symptomy wybierz się do lekarza - specjalistyczne badania potwierdzą lub wykluczą obecność choroby.
Jak leczyć sarkoidozę?
W zależności od stopnia zaawansowania dzielimy sarkoidozę na 3 stopnie, według których wyznacza się sposób leczenia choroby. W przypadku dwóch pierwszych stopni chory podlega stałej obserwacji, jednak nie podejmuje się aktywnego leczenia choroby. Sarkoidozę w 3 stopniu zaawansowania leczy się za pomocą hormonów steroidowych o działaniu przeciwzapalnym oraz lekami przeciwreumatycznymi. W przypadku przewlekłej sarkoidozy zaleca się również unikania dużej ekspozycji na promieniowanie słoneczne oraz ograniczenie spożycia preparatów zawierających witaminę D.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
