Rehabilitacja zajmuje się leczeniem dysfunkcji prowadzących do niepełnosprawności. Dysfunkcje te mogą dotyczyć jednej lub wszystkich sfer: biologicznej, psychologicznej i społecznej. Do niepełnosprawności może dojść na każdym etapie życia: od urodzenia, nagle w wyniku ostrej choroby lub urazu, a także po długiej i ciężkiej chorobie.
Niepełnosprawność ruchowa od urodzenia dotyczy dzieci, które rodzą się ze schorzeniami i wadami rozwojowymi upośledzającymi ich normalne funkcjonowanie. Najczęściej prowadzą do niej: dziecięce porażenie mózgowe, wady cewy nerwowej, niedorozwój lub brak kończyn. Dzieci te rodzą się bez świadomości o swoim upośledzeniu i dopiero z biegiem czasu uświadamiają sobie różnicę mirędzy swoim stanem zdrowia, a zdrowymi rówieśnikami. W tym przypadku problem niepełnosprawności jest również w dużej mierze problemem rodziny i opiekunów, niż samego chorego dziecka.
Nagła niepełnosprawność ruchowa występuje najczęściej w efekcie urazów i schorzeń kręgosłupa, urazów czaszkowo-mózgowych, udarów mózgowych i utraty kończyn (pourazowej, nowotworowej, pooperacyjnej). W tym przypadku najważniejsza jest rehabilitacja psychologiczna, ponieważ pacjenci mają przed sobą trudną drogę radzenia sobie z nową sytuacją. Najpierw pojawia się zaprzeczenie i niedowierzanie, potem bunt, agresja i negatywizm, na końcu depresja, apatia i rezygnacja. Na żadnym z tych etapów pacjent nie powinien zostać sam i potrzebuje silnego wsparcia otoczenia oraz psychologa.
Do narastającej niepełnosprawności w wyniku chorób przewlekłych dochodzi najczęściej w schorzeniach reumatoidalnych, zaniku mięśni, stwardnieniu rozsianym, zmianach zwyrodnieniowych stawów, chorobach tkanki łącznej oraz w zespołach bólowych (w tym w przebiegu nowotworów).
Specjalistyczne metody i techniki wyróżniane w rehabilitacji:
- fizykoterapia,
- kinezyterapia (terapia manualna),
- metody hydrobalneologiczne,
- metody specjalistyczne, stworzone z myślą o konkretnej chorobie (metoda Vojty, Bobatów, McKenzie’go),
- psychoterapia,
- terapia logopedyczna.
Zobacz też: Jakie mamy rodzaje rehabilitacji?
Rehabilitacja wczesna zajmuje się leczeniem na Oddziałach Intensywnej Opieki Medycznej oraz na Oddziałach Rehabilitacji. Rehabilitacja wczesna obejmuje ćwiczenia przyłóżkowe, zapobieganie odleżynom, bierną i czynną pionizację, fizykoterapię oraz naukę samoobsługi.
Rehabilitacja właściwa odbywa się na Oddziałach Rehabilitacji i ambulatoryjnie. Obejmuje bierną i czynną pionizację, rehabilitację przyłóżkową w szpitalu i w domu, fizjoterapię, fizykoterapię, terapię zajęciową oraz oceny funkcjonalne etapowe i końcowe.
Rehabilitacja późna odbywa się w wykwalifikowanych ośrodkach rehabilitacji psychiatrycznej, zawodowej, ośrodkach dla osób upośledzonych umysłowo i wielu innych. W ośrodkach specjalistycznych przeprowadza się rehabilitację szczegółową (narządu ruchu, neurologiczną, reumatologiczną, onkologiczną, kardiologiczną i pediatryczną).
Rehabilitacja późna:
- ambulatoryjna,
- domowa,
- w warunkach sanatoryjnych,
- środowiskowa,
- w grupach,
- zawodowa.
Polecamy: Kto chodzi na rehabilitację?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
