Nie tylko anoreksja i bulimia
Anoreksja i bulimia muszą być różnicowane z innymi schorzeniami, które mogą powodować zaburzenia łaknienia i spadek masy ciała. Schorzenia te to przede wszystkim:
- choroby systemowe (na przykład nieżyty żołądka i jelit, choroba wrzodowa, nowotwory)
- nadczynność tarczycy
- cukrzyca
- schorzenia organiczne podwzgórza i przysadki mózgowej
- choroby degeneracyjne systemu nerwowego
- bulimia psychiczna (osoby, które w przebiegu anoreksji prezentują objawy bulimiczne klasyfikowane są do jej typu nierestrykcyjnego)
- depresja endogenna
- schizofrenia
- zaburzenia czynnościowe z kręgu nerwic
- zespoły bariofobii (nietypowe zaburzenia odżywiania, takie jak lęk przed otyłością czy anoreksja sportowców)
- choroby zakaźne
- zatrucia i choroby metaboliczne
- inne choroby układu pokarmowego
Niezbędne badania
W diagnostyce różnicowej anoreksji i bulimii uwzględnia się również zaburzenia miesiączkowania, narkomanię (szczególnie tę związaną z przyjmowaniem amfetaminy) oraz objawy typowe dla prawidłowo przebiegającej adolescencji, na przykład gwałtowne zmiany wagi i wzrostu nastolatka. Nieleczone zaburzenia odżywiania w skrajnych przypadkach mogą doprowadzić do śmierci. Konieczne jest więc systematyczne wykonywanie dokładnych badań, które pozwolą ocenić stan zdrowia chorego i udzielić mu pomocy.
Zobacz także: Czy to już anoreksja?
Dwa typy powikłań medyczne
Powikłania medyczne związane z nadmierną utratą wagi to między innymi:
- zaburzenia hormonalne
- wzdęcia, zaparcia, bóle brzucha
- utrata tkanki tłuszczowej, masy mięśniowej
- nietolerancja chłodu i trudności z utrzymywaniem podstawowej temperatury ciała
- arytmie serca, obejmujące przedwczesne skurcze pochodzenia przedsionkowego i komórkowego
- zanik mięśnia sercowego
- delikatne owłosienie ciała jak u noworodka
- obrzęki
- zaburzona percepcja smakowa
- depresja
- osteoporoza
Powikłania medyczne związane z wypróżnianiem (wymioty i nadużywanie środków przeczyszczających)
- zaburzenia elektrolitowe (zwłaszcza hipokaliemia, czyli niski poziom stężenia potasu w surowicy krwi)
- zapalenie i powiększenie ślinianek i trzustki
- nadżerki w przełyku i żołądku
- zaburzenia jelitowe
- erozja szkliwa (zwłaszcza przednich zębów wraz z towarzyszącą próchnicą)
- napady drgawkowe (związane z dużymi wahaniami płynów i zaburzeniami elektrolitowymi)
- zmęczenie i słabość
- omdlenia
Zachowaj czujność
Obecnie osoby cierpiące na anoreksję i bulimię są traktowane przez lekarzy bardzo poważnie, właśnie ze względu na groźne dla zdrowia i życia szybko postępujące wyniszczenie organizmu. Jednak w polskim społeczeństwie nadal brakuje podstawowej wiedzy na temat tych zaburzeń – ich przyczyn, przebiegu, skutków. Rodziny i znajomi osób cierpiących na anoreksję i bulimię często nie potrafią rozpoznać tych groźnych chorób – zazwyczaj nie reagują na niepokojące objawy, tłumacząc, że „dziwne” zachowania czy nawyki związane z jedzeniem zapewne miną wraz z trudnym okresem dojrzewania.
Zobacz także: Anoreksja, bulimia - skąd się biorą?
Fragment książki "Anoreksja i bulimia. Śmiertelne sposoby na życie" (Wydawnictwo Harmonia). Tytuł, lid i śródtytuły pochodzą od redakcji. Publikacja za zgodą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
