Głównym celem leczenia przewlekłych zapaleń wątroby o etiologii HBV lub HCV jest doprowadzenie do spowolnienia, zahamowania lub cofnięcia się zmian zapalnych, a także częściowo włóknienia, a więc zapobieganie rozwojowi marskości wątroby i raka, poprawa jakości życia chorych i jego przedłużenie oraz ograniczenie szerzenia się zakażeń.
Leczenie przewlekłego WZW typu B
Obecnie do leczenia zakażeń HBV są zarejestrowane: interferon alfa-2a i alfa-2b, interferon pegylowany oraz analogi nukleotydów/nukleozydów: adefowir, entakawir, lamiwudyna. W kwalifikacji do leczenia należy wziąć pod uwagę następujące kryteria: wielkość wiremii, aktywność aminotransferazy alaninowej, zmiany histopatologiczne, wiek pacjenta oraz objawy pozawątrobowe (kłębuszkowe zapalenie nerek, układowe zapalenie naczyń), a także przeciwwskazania do poszczególnych leków.
Przeczytaj: Które szczepienia są obowiązkowe?
Kwalifikacja do leczenia wymaga spełnienia 2 spośród 3 kryteriów:
- Wartość HBV DNA > 2000 IU/ml,
- Aktywność AlAT przekraczająca górną granicę normy w przynajmniej 2 oznaczeniach,
- Zmiany histopatologiczne w wątrobie potwierdzające rozpoznanie przewlekłego zapalenia wątroby.
Do leczenia kwalifikują się ponadto pacjenci z objawami pozawątrobowymi. O skuteczności leczenia świadczy zanik HBV DNA w surowicy, normalizacja aktywności aminotransferaz, zanik HBeAg i pojawienie się anty-HBs.
Czas trwania leczenia
Czas trwania leczenia jest różny w zależności od zastosowanego leku i odpowiedzi na leczenie, najkrócej wynosi ono 48 tygodni. W trakcie terapii monitoruje się tolerancję na leki, bowiem mają one liczne efekty uboczne. Przy leczeniu interferonem sprawdza się co 4 tygodnie liczbę leukocytów, neutrofilów i płytek krwi. Stosowanie analogów nukleotydów wymusza kontrolowanie parametrów funkcji nerek co 3 miesiące.
Zobacz też: WZW typu C - czy warto się leczyć?
Leczenie przewlekłego WZW typu C
Standardem leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C jest terapia skojarzona pegylowanym interferonem alfa i rybawiryną. Należy dążyć do leczenia na wczesnych etapach choroby ze względu na większą efektywność terapii. Oznaczenie genotypu wirusa HCV jest niezbędne przed rozpoczęciem terapii, bowiem decyduje o wyborze schematu leczenia i czasie trwania kuracji, która może wynosić od 16 do 48 tygodni. Leczenie uważa się za skuteczne, jeśli nie stwierdza się obecności HCV RNA w surowicy. Monitorowanie toksyczności leczenia interferonem obowiązuje tak samo jak w terapii HBV, a w przypadku rybawiryny oznacza się liczbę erytrocytów i stężenie hemoglobiny co 4 tygodnie.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
