Dwie główne grupy leków stosowanych w leczeniu chorób zapalnych jelit to salicylany i kortykosteroidy. Odpowiednie wczesne ich wdrożenie oraz stosowanie właściwych schematów leczenia pozwala na opanowanie ostrych rzutów choroby w około 75% przypadków.
Rola salicylanów w chorobie Crohna
Salicylany (sulfasalazyna oraz mesalazyna) są najdłużej stosowanymi preparatami w historii leczenia choroby Crohna. Działają one miejscowo poprzez kontakt z błoną śluzową jelit, a następnie wydalane są wraz z kałem. Objawy uboczne ich stosowania to głównie: bóle głowy, nudności, biegunki, wysypki. Sulfasalazyna może dodatkowo powodować żółto-pomarańczowe zabarwienie moczu.
Zobacz tez: Do jakich powikłań mogą prowadzić nieswoiste zapalenia jelit?
Sterydy - mniejsze zło
Kortykosteroidy są najczęściej stosowaną grupą leków u pacjentów z nieswoistymi zapaleniami jelit. Ich działanie polega na hamowaniu reakcji zapalnej. Uchodzą one za leki bardzo skuteczne, jednakże ich zastosowanie jest ograniczone poprzez liczne działania niepożądane. Są to między innymi: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, przyspieszona osteoporoza, zaburzenia nastroju. Celem leczenia kortykosteroidami jest opanowanie ostrych rzutów choroby, zapobieganie nawrotom oraz utrzymanie remisji choroby.
W przebiegu leczenia może niekiedy dochodzić do sytuacji, gdy leczenie salicylanami oraz kortykosteroidami nie przynosi pożądanych efektów. Lekarza uciekają się wtedy do immunoterapii oraz leczenia chirurgicznego.
Leki immunosupresyjne - ostatnia deska ratunku
Najpowszechniej stosowanymi lekami immunosupresyjnymi są azatiopryna oraz 6-merkaptopuryna. Główną ich wadą jest fakt, że działają dopiero po 8-12 tygodniach od początku stosowania. Ponadto mogą dawać poważne skutki uboczne: uszkodzenia wątroby, szpiku kostnego, ostre zapalenie trzustki. Nieskuteczność ich działania zmusza do próby podjęcia leczenia cyklosporyną A. Zwykle powoduje ona remisję choroby już w przeciągu 5-7 dni stosowania, jednakże jest bardzo toksyczna dla nerek, wątroby i układu nerwowego.
Gdy nic nie można już zrobić... - leczenie chirurgiczne
Całkowite wycięcie jelita grubego (kolektomia całkowita) jest jedynym sposobem wyleczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Operacja pozwala na uniknięcie dożywotniego przyjmowania leków oraz eliminuje możliwość zachorowania na raka jelita grubego. Jest ona jednak nieskuteczna w chorobie Crohna.
Obecnie coraz częściej zastosowanie znajdują tak zwane leki biologiczne. Najczęściej są to przeciwciała monoklonalne skierowane przeciwko komórkom układu immunologicznego. Uzyskano je dzięki postępom w biologii molekularnej i inżynierii genetycznej. Najwięcej badań klinicznych potwierdza skuteczność infliksimabu.
Zobacz też: Leki biologiczne w leczeniu nieswoistych chorób zapalnych jelit
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
