Mniej gryzienia
Szczególną uwagę należy zwrócić na produkty twarde – cukierki, sucharki, twarde owoce i warzywa. Aby móc je pogryźć, należy użyć większej siły, przez co proteza szybciej ulega zużyciu i jest narażona na większe ryzyko uszkodzenia. Obecnie stosowane materiały do produkcji protez pozwalają na naprawdę dużą swobodę w doborze posiłków, także tych twardszych. Dodatkowo metodą stabilizacji jest użycie specjalnego kleju do protez.
W razie trudności…
Jeśli jednak zaistnieje duża trudność w gryzieniu pokarmów stałych (twardych), należy przejść na pokarmy płynne lub półpłynne, czyli zupy lub przeciery. Dobrym pomysłem są także dania gotowane, miękkie, zmielone lub przygotowane z pomocą miksera. W początkowym okresie noszenia protezy, trudności z pokarmami stałymi są nieuniknione – trzeba się przyzwyczaić do nowego sposobu gryzienia. Natomiast w miarę upływu czasu praktyczne umiejętności są coraz lepsze i można rozszerzać swoją dietę o nowe, twardsze produkty.
Niepożądani goście
Jednym z najbardziej irytujących skutków ubocznych noszenia protezy są małe części pokarmu, które trafiają pomiędzy protezę a dziąsła. Najlepszym sposobem na poradzenie sobie z tym stanem jest unikanie potencjalnie niebezpiecznych produktów takich jak owoce z drobnymi pestkami (jagody, truskawki), mak czy bakalie. Umiejętność prawidłowego nałożenia kleju tak, by nic przez niego nie przenikało, przychodzi z czasem.
Czytaj też: Jakich produktów powinny unikać osoby starsze?
Uwaga na resztki!
Resztki jedzenia nie tylko nie wyglądają ładnie między zębami. Jeśli dostaną się pod protezę i zostaną tam przez jakiś czas, mogą być powodem zakażenia. Takie kawałki jedzenia to swojego rodzaju restauracja dla bakterii, których w naszej jamie ustnej jest przecież niemało. Mogą się tam nagromadzać i być przyczyną ropnia, bólu czy brzydkiego zapachu.
Szczególną ostrożność należy zachować w początkowym okresie jej noszenia protezy. Małe ranki, drobne krwawienia i urazy to konsekwencja nauki zakładania protezy. Ponadto śluzówka jamy ustnej i dziąsła dopiero przyzwyczajają się do ciała obcego, jakim jest proteza i przez to są bardziej wrażliwe na działanie bakterii.
Klej idealny
Przede wszystkim powinien być na tyle mocny, żeby ruchy mięśni, pracujących podczas żucia, nie spowodowały odklejenia się protezy. Bardzo ważną cechą jest brak przepuszczalności – tak, by niechciane kawałki pokarmu nie trafiały w szczeliny pomiędzy protezą a dziąsłami. Dodatkowo musi być łatwy do usunięcia – w razie nieprawidłowego nałożenia bądź zabrudzenia podniebienia. Obecnie wiele klejów ma w sobie komponentę zapachową lub smakową, co zwiększa komfort użycia i eliminuje „chemiczny” zapach specyfiku.
Polecamy: Encyklopedia zdrowia
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
