Spis treści:
Glista ludzka (Ascaris lumbricoides) jest nicieniem, który pasożytuje w przewodzie pokarmowym człowieka. Dorosłe osobniki bytują w jelicie cienkim i osiągają długość około 15-40 cm. Samice pasożyta mogą składać nawet do 200 000 jaj dziennie.
Glista ludzka to jeden z najczęściej występujących w Polsce pasożytów. Szacuje się, że ten nieprzyjemny problem dotyczyć może nawet 20% osób. Nie ma jednak wątpliwości, że glistą ludzką zarażają się głównie dzieci, które nie zawsze przestrzegają podstawowych zasad higieny osobistej.
Glista ludzka - jak można się zarazić?
Aby doszło do zarażenia człowiek musi spożyć jaja zawierające formy larwalne pasożyta. W jelicie cienkim larwy wylęgają się, a następnie przenikają do naczyń żylnych jelit.
Wraz z krwią poprzez wątrobę trafiają one do płuc, gdzie wnikają do pęcherzyków płucnych. Następnie wędrują w kierunku gardła poprzez tchawicę. W wyniku połknięcia znów dostają się do przewodu pokarmowego gdzie osiągają pełną dojrzałość. Okres od spożycia inwazyjnej formy glisty do pojawienia się jaj w kale wynosi zwykle około 7-9 tygodni.
Do zarażenia dochodzi zazwyczaj drogą pokarmową, poprzez spożycie zanieczyszczonego odchodami pokarmu lub wody. Pasożyt pojawia się również u osób, które bardzo rzadko myją ręce (zwłaszcza po skorzystaniu z toalety czy przed jedzeniem)
Główne źródła glisty ludzkiej:
- warzywa,
- owoce,
- woda,
- zwierzęta,
- ziemia (w tym piasek, np. w piaskownicy).
Jaja glisty charakteryzuje bardzo długa żywotność, mogą one pozostawać aktywne nawet przez okres kilku lat o ile przebywają w sprzyjającym – wilgotnym - środowisku (np. w ziemi).
Glista ludzka - objawy
Objawy zależą od intensywności zakażenia. W przypadku niewielkich inwazji mogą nie być widoczne. Jednak w infekcji spowodowanej przez większą liczbę pasożytów może dojść do wystąpienia krwotoków i powstania zapalenia w okresie wędrówki pasożytów w płucach. Chory skarży się wówczas na kaszel, duszność oraz podwyższoną temperaturę.
Dodatkowo w okresie jelitowej fazy może wystąpić:
- biegunka,
- bóle brzucha,
- nudności i wymioty.
Nierzadko glisty bywają przyczyną spadku masy ciała. Jeśli przedostaną się one do żołądka lub pęcherzyka żółciowego mogą dawać objawy charakterystyczne dla tych okolic – np. żółtaczkę w przypadku zatkania przewodu żółciowego wspólnego.
Inne objawy zakażenia glistą ludzką:
- ataki lęku,
- zgrzytanie zębami podczas snu,
- zapalenie oskrzeli,
- ślinotok,
- zapalenie spojówek,
- wysypka,
- swędzenie skóry,
Glista ludzka - rozpoznanie i leczenie
Po około 3 miesiącach od zarażenia, glistę ludzką można zauważyć w kale, gdzie pojawić się mogą jej larwy lub nawet dorosłe osobniki. Najbardziej wiarygodną metodą umożliwiającą wykrycie nosicielstwa jest jednak badanie kału na obecność jaj pasożyta.
W przypadku stwierdzenia nosicielstwa należy wdrożyć leczenie farmakologiczne. W tym celu trzeba skontaktować się ze swoim lekarzem, aby dobrać odpowiednie leki. Najczęściej stosuje się pyrantel i mebendazol.
Pasożyty wędrujące są jednak mało wrażliwe na leczenie. Z tego powodu terapię lekami należy powtórzyć po ok 2-3 tygodniach. Leczenie farmakologiczne można uzupełnić domowymi sposobami. Warto włączyć do diety przede wszystkim czosnek, ponieważ jest to produkt wyjątkowo nielubiany przez pasożyty, co prowadzić może do szybszego wydalenia ich.
Zarówno w trakcie leczenia, jak i po nim, należy zachować wysoki poziom higieny. Konieczne jest dokładne mycie owoców i warzyw. Zabronione jest również spożywanie niezdatnej do picia wody. Nie należy również zapominać o dokładnym myciu rąk (mydłem lub żelem antybakteryjnym) zwłaszcza przed jedzeniem lub tuż po wyjściu z toalety.
W związku z tym, że problem glisty ludzkiej dotyczy głównie dzieci, rodzice powinni od najmłodszych lat uczyć malucha odpowiedniej higieny osobistej.
Treść artykułu została pierwotnie opublikowana 1.02.2011.
Więcej na temat pasożytów:
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
