Bruzdogłowiec szeroki
Bruzdogłowiec szeroki jest największym pasożytem ludzkiego jelita cienkiego, który w dorosłej postaci może osiągać długość do 15-20 metrów. Jego główka naznaczona jest charakterystycznymi podłużnymi bruzdami. Od pozostałych tasiemców różni się tym, że dojrzałe jajeczka (a nie ukryte w członach) wydostają się z jego ciała już w jelicie i wydalane wraz z kałem na zewnątrz.
Jak się zakażamy?
Człowiek zaraża się larwami bruzdogłowca w momencie spożycia zarażonej nimi lub poddanej niewystarczającej obróbce termicznej ryby.
Zobacz też: Co robić, gdy podejrzewamy zakażenie pasożytem?
Mam tasiemca?
Zarażenie bruzdogłowcem daje podobne do innych tasiemców objawy ogólne oraz żołądkowo-jelitowe. Charakterystycznym objawem jest niedokrwistość wynikająca z niedoboru witaminy B12.
Rozpoznanie…
…polega na znalezieniu w kale charakterystycznych jaj lub członów bruzdogłowca.
Leczenie – farmakologia
Leczenie prowadzone jest pod nadzorem lekarza za pomocą środków farmakologicznych. W przypadku anemii uzupełnia się również poziom witaminy B12.
Zobacz też: Jak można się zarazić tasiemcem uzbrojonym?
Zapobieganie
Prawidłowe zabezpieczenie miejsc ściekowych i kału zmniejsza ryzyko rozprzestrzeniania się tego pasożyta w zbiornikach wodnych. Unikanie spożycia półsurowych lub surowych ryb oraz produktów ich pochodzenia jest optymalną indywidualną profilaktyką przed zarażeniem.
Tasiemiec bąblowcowy
Do zarażenia się tym tasiemcem dochodzi bardzo rzadko. Osobniki dojrzałe pasożytują w organizmach kotów, psów, lisów. Ich rozmiar nie przekracza kilku milimetrów. Człowiek jest ich żywicielem pośrednim.
Drogi zarażenia
Człowiek zaraża się od zwierzęcia, najczęściej psa lub kota. Jaja tasiemca mogą być ukryte w sierści zwierzęcia, mogą być również przyklejone do leśnych owoców, np. jagód. Jednym słowem – przyczyna zarażenia tkwi w nieodpowiedniej higienie.
Jakie daje objawy?
Objawy tasiemca nie pojawiają się natychmiast. Ich postać jest zróżnicowana ze względu na rozmieszczenie larw pasożyta w różnych narządach. Najczęściej znajduje się je w mózgu, płucach i wątrobie, ale mogą też umiejscowić się w oku lub śledzionie.
Rozpoznanie
Pierwsze objawy z zaatakowanych chorobowo narządów mogą pojawić się nawet po 15 latach od zarażenia. Bąblowicę często wykrywa się przypadkowo przy badaniach USG lub rtg. Diagnozę stawia się na podstawie wyników badań parazytologicznych, molekularnych (gdzie sprawdza się DNA pasożyta) oraz serologicznych krwi.
Jak leczyć?
Obejmuje długi proces leczenia farmakologicznego, niszczącego tasiemca i jego larwy. W niektórych przypadkach niezbędne może okazać się chirurgiczne usunięcie zmienionych chorobowo miejsc.
Jak nie doprowadzić do zakażenia?
Przede wszystkim należy dbać o częste mycie rąk i produktów, które spożywamy, w szczególności tych przyniesionych z lasu. Unikajmy też poufałych pieszczot naszych zwierząt domowych.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
