Wirus HIV jest odpowiedzialny za wystąpienie nieuleczalnej choroby jaką jest AIDS. Wirusem można się zarazić poprzez krew, poprzez kontakty seksualne oraz możliwe jest przejście wirusa z matki na płód.
Dwie najczęstsze drogi zakażenia
Do zakażenia wirusem może dojść na dwoma drogami:
• drogą krwi - w trakcie przetaczania krwi zawierającej wirus, poprzez używanie tych samych igieł i narzędzi w czasie zabiegów medycznych, stomatologicznych czy w studiu tatuażu,
• drogą seksualną - w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia powinniśmy ograniczyć liczbę partnerów seksualnych. Prezerwatywa powinna być używana zawsze, gdy nie mamy całkowitej pewności, czy partner jest zdrowy. Jedynym sposobem, aby przekonać się czy jest się zarażonym wirusem HIV - jest przeprowadzenie badań krwi.
Czytaj też: Prezerwatywa – antykoncepcja mechaniczna
Badanie w kierunku HIV
Jeżeli miał miejsce przypadkowy kontakt seksualny i pojawia się zagrożenie, że doszło do zakażenia wirusem HIV, należy wykonać badania krwi w kierunku obecności wirusa.
Badania można przeprowadzić jednak nie wcześniej niż 3 tygodnie od podejrzanego kontaktu seksualnego, bo wcześniej nie da się określić obecności wirusa we krwi standardowo stosowanymi metodami.
Gdzie się udać? Można poprosić lekarza pierwszego kontaktu o zlecenie badania. Są miejsca, gdzie badania wykonuje się bezpłatnie i anonimowo. Możemy wtedy porozmawiać z lekarzem i zadać mu wszelkie pytania. Test w kierunku wirusa HIV jest również wykonywany prywatnie przez większość laboratoriów.
Kiedy dochodzi do zakażenia…
Wirus HIV atakuje limfocyty T – czyli komórki odpowiedzialne za odporność organizmu przeciwko zakażeniom. Na początku około 3-6 tygodni po zakażeniu występuje okres objawów grypopodobnych, takich jak bóle stawów, stany podgorączkowe, osłabienie. Stan ten samoistnie ustępuje po około 2 tygodniach.
Potem następuje okres utajony. Nie występują żadne objawy, osoba zakażona jest nosicielem wirusa HIV. Należy pamiętać, że przez cały czas taka osoba może zarażać innych, mimo, że nie ma objawów chorobowych. Jednym z pierwszych objawów świadczących o postępującym zakażeniu wirusem jest uogólnione powiększenie się węzłów chłonnych. Węzły przez długi czas pozostają powiększone.
AIDS
Gdy dojdzie do krytycznego spadku liczby limfocytów, dochodzi do rozwoju AIDS, czyli zespołu nabytego upośledzenia odporności. Wraz z rozwojem choroby stan pacjenta znacznie się pogarsza. Początkowe objawy to: ogólnie złe samopoczucie, szybkie męczenie się, nawracające stany gorączkowe, chudnięcie. W miarę pogłębiania się choroby dochodzi do wystąpienia licznych zakażeń. Charakterystyczne są nawracające zakażenia grzybicze jamy ustnej i przełyku.
Pacjent z upośledzeniem odporności jest bardzo wrażliwy na wszelkie zakażenia bakteryjne, wirusowe czy grzybicze. Dochodzi u niego do m.in.:
- • zakażeń oportunistycznych, czyli takich, przed którymi człowiek z normalną odpornością może się skutecznie obronić,
- • zakażeń toksoplazmozą (choroba pasożytnicza),
- • zakażeń grzybiczych,
- • zakażeń wirusem cytomegalii, półpaśca czy opryszczki.
U pacjenta chorego na AIDS objawy są znacznie bardziej nasilone, niż u osoby ze sprawną odpornością, zakażenia często obejmują wiele narządów. Typowa jest również zwiększona zachorowalność na nowotwory, na przykład mięsaka Kaposiego. U chorych na AIDS często występują zapalenia płuc, szczególnie te powodowane przez Pseudocystis carini. Objawy są w tym przypadku ciężkie, a leczenie bardzo utrudnione.
Leczenie
Walka z wirusem HIV jest trudna, gdyż wirus często mutuje i uodparnia się na stosowane leki. Dlatego stosuje się terapię złożoną, jednocześnie podawane są 2 lub 3 leki przeciwwirusowe o różnym mechanizmie działania.
Wirus HIV jest groźnym zabójcą, na którego medycyna nie wynalazła jeszcze w pełni skutecznego leczenia.
Ważne jest więc, aby nie dopuścić do zarażenia się. Nie zapominajmy o użyciu prezerwatywy podczas stosunków seksualnych. Najlepiej unikać przypadkowych kontaktów seksualnych i ograniczyć liczbę partnerów.
Zobacz także: Wskazanie do leczenia antyretrowirusowego
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
