Niedoczynność tarczycy to choroba wywołana niedoborem hormonów tarczycy. Odpowiada
ją one za metabolizm, więc ich niedobór skutkuje spowolnieniem wielu procesów życiowych organizmu. Ze względu na przyczyny wyróżniamy:
- niedoczynność pierwotną – związaną z uszkodzeniem gruczołu tarczycy, przyczynami mogą być: zapalenie tarczycy, operacyjne usunięte całości lub części tarczycy, leczenie jodem promieniotwórczym, nadmierna podaż jodu lub jego niedobór, skutek uboczny leku, wrodzona niedoczynność tarczycy
- niedoczynność wtórną - wywołaną nieprawidłowym funkcjonowaniem przysadki (czyli wytwarzaniem zbyt małej ilości hormonu TSH) lub podwzgórza
Głównym skutkiem niedoczynności tarczycy jest spowolnienie metabolizmu. Wiąże się to z takimi objawami jak:
- zwiększenie masy ciała
- uczucie zmęczenia, osłabienie, senność
- trudności w koncentracji, zaburzenia pamięci
- stany depresyjne
- łatwe marznięcie, uczucie chłodu
- przewlekłe zaparcia
- sucha, zimna, blada, nadmiernie rogowaciejąca skóra
- obrzęki podskórne, zatrzymywanie wody w organizmie
- łamliwe włosy, czasem przerzedzenie brwi
- ściszone tony i powiększona sylwetka serca (płyn w worku osierdziowym - obrzęk śródmiąższowy)
- zaburzenie cyklu miesiączkowego (u kobiet)
- impotencja (u mężczyzn)
Diagnostyka i leczenie
W celu zdiagnozowania zaburzeń czynności tarczycy oznacza się w surowicy krwi poziomy hormonów: TSH, T3 i T4, aby określić czy niedoczynność tarczycy jest pierwotna czy wtórna. Stosuje się również dodatkowe badania, takie jak USG tarczycy, w celu wykrycia przyczyn choroby.
Leczenie niedoczynności tarczycy opiera się na doustnym podawaniu preparatu hormonów tarczycy. W przypadku niedoczynności wywołanej niedoborem jodu, stosuje się również doustne preparaty jodu. Leczenie jest długotrwałe.
Niedoczynność tarczycy a ciąża
Niedoczynność tarczycy może wywoływać zaburzenia miesiączkowania, ale także problemy z płodnością i zwiększoną skłonność do poronień. Nieleczona niedoczynność w ciąży może doprowadzić do tego, że dziecko urodzi się z wrodzoną niedoczynnością (choć może się ona pojawić nawet, jeśli matka nie miała żadnych problemów z tarczycą). Może także prowadzić do jego fizycznego i umysłowego niedorozwoju. Dlatego ważne jest leczenie i opieka specjalisty – w przypadku skutecznej terapii lekami dziecko najczęściej rodzi się zdrowe.
Urszula Skirtun
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
