Miód wrzosowy jest niezwykle słodki, z mocnym lub delikatnym gorzkim czy kwaskowym akcentem, ciemnoherbaciany, brunatny, bursztynowy, złocisty, a czasem nawet biały. Wszystko to zależy od tego, z jakich powstał nektarów. Miód to lek znany już w starożytności, uznawany wówczas za „napój bogów”. Zawiera wiele cennych składników, pozytywnie oddziałujących na nasz organizm.
Fot. Fotolia
Co to jest apiterapia?
Apiterapia to dziedzina medycyny niekonwencjonalnej, która w celach leczniczych i profilaktycznych wykorzystuje produkty pszczele. Zaliczamy do nich: pyłek kwiatowy, propolis, miód nektarowy, pierzgę, mleczko pszczele, jad pszczeli i wosk.
Miód wrzosowy – charakterystyka
Ten rodzaj miodu jest pozyskiwany od pszczół w okresie wakacyjnym, od lipca do października, z kwiatów wrzosu. Patoka – miód w stanie płynnym, jest koloru rubinowo-brunatnego i ma galaretowatą konsystencję. Gdy ulegnie krystalizacji, jego konsystencja zmienia się na ziarnistą, masłowatą. Niesamowicie pachnie wrzosem i ma niebanalny gorzkawy posmak, co nie oznacza że nie jest słodki. Ma bardzo przyjemny, delikatny smak.
Właściwości miodu wrzosowego
Działa on moczopędnie, bakteriobójczo (łagodnie lub silnie) i przeciwzapalnie. Ułatwia też procesy trawienne, przyswajanie składników pokarmowych i reguluje pracę jelit.
Schorzenia, w których miód wrzosowy znalazł zastosowanie to:
- choroby nerek i dróg moczowych,
- stany zapalne gruczołu krokowego,
- kamica nerkowa (jako środek pomocniczy i profilaktyczny),
- zapalenia i zakażenia błon śluzowych jamy ustnej i gardła,
- przewlekłe zapalenie migdałków podniebiennych, jamy ustnej i gardła (w połączeniu z miodem szałwiowym),
- stany zapalne żołądka i jelit,
- biegunki i zaparcia,
- dna moczanowa,
- choroby reumatyczne.
Jest także zalecany jako profilaktyka chorób prostaty u mężczyzn po 40 roku życia.
Jak spożywać miód w celu leczniczo-profilaktycznym?
Najlepiej jest rozpuścić 1 łyżkę stołową miodu w pół szklanki wody. Tak przygotowany „roztwór” pozostawić na noc (około 12 godzin). Pić rano przed posiłkiem.
W zapaleniu gruczołu krokowego, łyżkę stołową miodu i pyłku kwiatowego rozpuścić w pół szklanki wody i dodać 50 kropli z wyciągu propolisowego (kitu pszczelego). Można odstawić na noc. Następnie roztwór w szklance uzupełniamy sokiem jabłkowym lub marchwiowym. Należy pić przez okres miesiąca, raz dziennie, godzinę przed posiłkiem np. śniadaniem.
Trzeba pamiętać, że „leczenie” miodem wrzosowym, jak i innymi miodami, ma swoje przeciwwskazania. Zalicza się do nich nietolerancję pokarmową miodu, odczyny alergiczne oraz cukrzycę.
Źródła:
Pucek R., „Leczenie miodem czyli praktyczne wykorzystanie miodu w aptece domowej i w pielęgnacji ciała”, Baobab, Warszawa 2007
www.apiterapia.biz
www.zyciemiodemslodzone.info
Zobacz też: Jak zrobić miód pitny?
Dowiedz się więcej o właściwościach miodu na naszym forum medycznym.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
