Do zakażenia opryszczką narządów płciowych dochodzi najczęściej między 14. a 29. rokiem życia, czyli w czasie pierwszych doświadczeń seksualnych. Choroba przenosi się podczas stosunków (również oralnych) oraz pocałunków.
Większość z nas kojarzy opryszczkę tylko z wykwitem na wargach. Jest jednak i druga odmiana wirusa – HSV2, która atakuje narządy płciowe. Wiele osób nawet nie zdaje sobie sprawy, że jest jego nosicielami, bo może on długo pozostawać w uśpieniu.
Opryszczka narządów płciowych:
Opryszczka narządów płciowych: objawy
Pierwszy atak choroby jest zwykle najcięższy. U większości osób w okolicach narządów płciowych pojawiają się wtedy pęcherzyki, które następnie pękają, tworząc powierzchowne ranki. Towarzyszy im:
- ból narządów płciowych (zwłaszcza podczas oddawania moczu),
- swędzenie,
- upławy,
- powiększenie pachwinowych węzłów chłonnych,
- gorączka, bóle głowy, stawów i mięśni.
U kobiet opryszczka narządów płciowych występuje: na wargach sromowych, na łechtaczce, przy wejściu do pochwy, na udach, w okolicy pępka, przy odbycie.
U mężczyzn pęcherzyki spowodowane opryszczką mogą pojawić się na: żołędzi, napletku i trzonie członka, pośladkach, w okolicy odbytu, na udach.
Zakażenie opryszczką narządów płciowych
Wirus może dostać się do organizmu na różne sposoby. Może przejść z partnera na partnera ale też z np. z matki na dziecko. Do najczęstszych dróg zakażenia zalicza się:
Kontakty seksualne. Opryszczka narządów płciowych rozprzestrzenia się głównie poprzez kontakty seksualne – w trakcie stosunku waginalnego, oralnego, analnego z osobą, u której choroba się uaktywniła.
Przez używanie tych samych przedmiotów. Opryszczka może się również przenieść na narządy płciowe przez przez używanie wspólnych gadżetów seksualnych, ale także ręczników, ubrań czy innych przedmiotów osobistych.
Opryszczka w ciąży – leczenie i domowe sposoby
Zakażenia opryszczką u dzieci
Wirus HSV-2 może mieć także formę wrodzoną – w przypadku dziecka urodzonego przez matkę z infekcją narządów płciowych (dużo rzadziej ten rodzaj infekcji pojawia się w przypadku HSV1).
Wyjątkowo zmiany pochodzenia HSV-2 można zaobserwować u dzieci przed rozpoczęciem życia seksualnego w przypadku molestowania seksualnego przez osobę zarażoną wirusem.
Opryszczka narządów płciowych – leczenie
Po pierwszym epizodzie chorobowym (który trwa zazwyczaj 2–3 tygodnie) wirus przechodzi w stan uśpienia. Budzi się potem w sprzyjających dla niego warunkach (np. podczas osłabienia organizmu, przegrzania, przemarznięcia, miesiączki). Bardzo ważne jest, aby przy każdym ataku opryszczki, już przy pierwszych objawach, iść do lekarza, który, być może, przepisze odpowiednią kurację przeciwwirusową. Nie wyeliminuje ona co prawda „intruza” na zawsze, ale go osłabi, złagodzi objawy choroby, zapobiegnie jej częstym nawrotom i skróci czas trwania.
Zapobieganie zakażeniu opryszczką
Aby nie „przekazać” partnerowi wirusa, w czasie ataku opryszczki narządów płciowych trzeba się powstrzymać od wszelkich kontaktów seksualnych. Ryzyko zakażenia jest bowiem największe w momencie pojawienia się pęcherzyków. Ale wirus może przenosić się także, gdy jest w fazie uśpienia. Dlatego osoby, które wiedzą o tym, że są jego nosicielami, powinny zawsze używać prezerwatyw. Przed rezygnacją z tego zabezpieczenia, np. z powodu planowanej ciąży, trzeba koniecznie skonsultować się z ginekologiem.
Więcej o chorobach wenerycznych:
Rodzaje infekcji intymnych
Najważniejsze informacje o rzeżączce
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
