Tango - pierwsze kroki

W Argentynie, mimo pewnej 'edukacji", jakiej poddano tango w europejskich salonach, uważano je za taniec wybitnie męski, w czym tkwił jego swoisty urok, tak silnie działający na kobiety. W stanach Zjednoczonych tańczono tango z pewną "namiętną sennością", natomiast w Europie z "kocią zgrabnością" i "dramatyczna prostota".
/ 19.11.2006 20:50
Pierwszą próbę określenia teorii i techniki tanecznej tanga podjęto w czasie Tango Conference zwołanej w Londynie w roku 1922 roku. W obecności około 300 angielskich nauczycieli tańca i wielu fachowców z całego świata demonstrowano kilka wersji tanga. Uzgodniono takt 2/4, tempo tanga około 30 taktów na minutę i że nogi w tańcu stawia się prosto (nie na zewnątrz jak to się dzieje w technice tańca klasycznego), i że powinno się je stawiać do przodu" od obcasa" a nie od palców. Ustalono nazwy kilku figur: promenade, scissors, media luna, corte, media vuelta.
Ale za ojca dzisiejszego tanga uważa się nauczyciela, autora wielu tanecznych publikacji i zwycięzce turnieju o mistrzostwo Wielkiej Brytanii - Henry'ego Jacques. Jego zasługą było opracowanie teorii, techniki tanecznej tanga oraz programu jego podstawowych figur, który przetrwał do dnia dzisiejszego.


tangoW Argentynie, mimo pewnej 'edukacji", jakiej poddano tango w europejskich salonach, uważano je za taniec wybitnie męski, w czym tkwił jego swoisty urok, tak silnie działający na kobiety.
W stanach Zjednoczonych tańczono tango z pewną "namiętną sennością", natomiast w Europie z "kocią zgrabnością" i "dramatyczna prostota".
Tańcząc do melodii tanga "sentymentalnego" stosujemy postawę zasadnicza, wyprostowana(podobnie jak w walcu czy fokstrocie).
W tangu argentyńskim para tańczy ściślej, tancerka znajduje się po prawej stronie tancerza, gdzie prawe biodra i prawe noski butów ustawione są naprzeciw. Tancerz obejmuje tancerkę prawym ramieniem nieco głębiej, natomiast lewą rękę ustawia pod kątem ostrym. Natomiast tancerka prawa rękę ustawia pionowo, lewa poziomo. Głowa skierowana w lewo przy podniesionym podbródku.
W tangu nie stosuje się unoszeń, opadania oraz nachyleń ciała.

W krokach tanga nie należy ocierać stóp o posadzkę, krok tanga nie jest posuwisty i określamy go jako staccato. Krok do przodu tańczymy od pięty, krok do tyłu i boczne należy stawić na płasko, podobnie jak to czynią dzikie koty. Długość kroków powinna być normalna, przystosowana jednak do warunków i przestrzeni tanecznej.

Ucząc się tanga należy najpierw przyswoić sobie umiejętność stawiania kroków do przodu i do tyłu, przed tańczeniem obrotów w prawo i lewo opanować kierunek kroków, ich kolejność i rytm.

Beata Nowak
www.visionclub.pl

Redakcja poleca

REKLAMA