Jak uprawiać
Sangiovese najlepiej dojrzewa w klimacie suchym, jest dość kapryśne, nie lubi zwłaszcza deszczu tuż przed zbiorami, które następują bardzo późno, bo zwykle dopiero w połowie października. Najlepiej rozwija się w słońcu na suchej ziemi. Szczep próbuje się uprawiać w Argentynie, z niezłym powodzeniem w Kalifornii i oczywiście w całej Italii.
Samo czy w duecie
Ale choćby nie wiadomo jak pyszne wina udawały się w Umbrii czy w Emilii Romanii, to bastionem odmiany była i pozostanie Toskania. Sangiovese i Chianti są ze sobą zrośnięte chyba na wieki. Ponieważ szczep potrafi dawać wina ostre, chłopskie, z wysoką kwasowością, dawniej regułą było „zmiękczanie" Sangiovese przez dodawanie Canaiolo, Malvasia Nera czy nawet białych gron Trebbiano Toscano. Obecnie odchodzi się od tych praktyk.
W dębowej beczce
Wystarczy użyć odpowiednio beczki, aby Chianti powstałe z Sangiovese ukazało swoją elegancję oraz klasyczne aromaty wiśniowe. Niewiele odmian tak dobrze dojrzewa w dębie. Taninom należy się nieco zaokrąglenia, podkreślona jest cielistość wina i stemperewana jego szorstkość. Aby przekonać się do czego jest zdolne Sangiovese w najlepszych siedliskach należy spróbować win z innych toskańskich apelacji - Vino Nobile di Montepulciano czy Brunello di Montalcino. O ile Brunello, oraz siostrzane Rosso di Montalcino, jest znane i cenione od dawna, o tyle apelacja Vino Nobile di Montepulciano biorąc pod uwagę jakość wytwarzanych win za rozsądne pieniądze jest wdzięcznym miejscem zakupowym.
Polecamy: Święte wino
Supertoskany
Na koniec należy również wspomnieć o znaczącym udziale gron Sangiovese przy powstawaniu tzw. Supertoskanów. Choć są to wina wytwarzane nieco na uboczu systemu apelacyjnego mają ogromną rzeszę miłośników. Pomimo, że powstały z odrzucenia przez niektórych winiarzy obowiązku stosowania wyłącznie winogron Sangiovese, to właśnie paradoksalnie Supertoskany ogromnie przyczyniły się do promocji szczepu na świecie.
Czytaj także: Właściwa temperatura napojów
