Wejście do Kościoła
Od drzwi kościoła do ołtarza wszyscy przechodzą w orszaku, który jest sformowany w sposób następujący i tylko przez wymienione niżej osoby:
- pannę młodą prowadzi jej ojciec;
- pana młodego prowadzi jego matka;
- ojciec pana młodego i matka panny młodej;
- świadkowie.
Pod koniec XX w. zaczął się upowszechniać „nowoczesny” i „uproszczony” orszak ślubny, który dopuszczają, ale właśnie jako „uproszczony” niektóre podręczniki savoir - vivre.
Orszak taki jest sformowany w sposób następujący:
- młodzi;
- rodzice panny młodej;
- rodzice pana młodego;
- świadkowie;
- rodzice chrzestni (jeśli są obecni).
Polecamy: Jak powinny wyglądać zaręczyny?
Niektórzy księża namawiają młodych do orszaku „uproszczonego” argumentując to w ten sposób, że przekazywanie panny młodej panu młodemu przez jej ojca jest echem obyczaju panującego w dalekiej przeszłości w niektórych sferach sprzedaży dziewczyny jak niewolnicy rodzinie pana młodego. Przedziwna to argumentacja, ponieważ zawsze to przekazywanie było we wszystkich sferach symbolem zrzekania się władzy ojcowskiej nad córką i przekazywania jej pod opiekę mężowi.
Wyjście z Kościoła
Po ślubie państwo młodzi wychodzą z kościoła trzymając się pod ręce.
Za nimi idą:
- ojciec panny młodej z matką pana młodego;
- ojciec pana młodego z matka panny młodej;
- świadkowie;
- rodzice chrzestni (jeśli są obecni);
- dziadkowie;
- najbliższa rodzina;
- pozostali goście.
Życzenia
Młodzi przyjmują życzenia bezpośrednio po ślubie w kruchcie kościoła. Kolejność składania życzeń jest następująca:
- nowożeńcy składają je sobie nawzajem;
- świadkowie;
- rodzice;
- dziadkowie;
- krewni;
- pozostali według starszeństwa (w praktyce najczęściej ustawia się na „chybił trafił” i „kto pierwszy ten lepszy” kolejka do składnia życzeń – nie należy jej wtedy naruszać ani komentować pojawiającej się w jej ramach kolejności).
Odjazd sprzed kościoła
Najpierw odjeżdżają rodzice. Za nimi reszta gości. Państwo młodzi jadą na przejażdżkę (jadą do miejsca, gdzie odbywa się wesele okrężną drogą). Jeżeli jadą prosto na wesele w ich samochodzie siedzą rodzice pana młodego.
Trzeba pamiętać o tym, by państwo młodzi tak długo jechali z Kościoła do miejsca, gdzie odbywa się wesele, aby w miejscu tym zdążyli się zgromadzić wszyscy goście.
Wesele
Podstawowe procedury dyktowane przez savoir vivre związane z weselem są takie same w całej Europie. Pozostałe procedury i weselne obyczaje charakterystyczne dla danego kraju czy regionu powinni tak przebiegać, by w żaden sposób nie naruszać wskazań etykiety.
Polecamy: Dobre maniery w tańcu
Ostatnie przygotowania
Przed przybyciem państwa młodych na wesele osoba wyznaczona (jedno z rodziców czy świadków) powinna dokonać ostatniej „lustracji” sali weselnej oraz sprawdzić czy wszystko jest odpowiednio przygotowane i „zapięte na ostatni guzik”. Trzeba tu brać pod uwagę możliwość pojawienia się wielu niespodzianek, szczególnie wtedy, gdy wesele odbywa się w restauracji. Należy zatem np. sprawdzić czy są wszystkie (i dla wszystkich) miejsca, nakrycia i sztućce (itp.) czy obsługa nie postawiła butelek na stole (ma ona do tego tendencje, bo, gdy tam pozostaną odpada jej znaczna część pracy – nalewanie wina i napojów), czy szampan i wino białe zostały odpowiednio schłodzone, czy napoje bezalkoholowe będą serwowane schłodzone (jednak nie lodowate), ale i w temperaturze pokojowej (dla tych gości, którzy unikają napojów schłodzonych), czy w toalecie jest mydło, ręczniki i papier toaletowy itp., itd.
Powitanie państwa młodych
Jeżeli wesele odbywa się w domu rodziców panny młodej rodzice ci witają młodych chlebem i solą. W sali weselnej goście oczekują na stojąco przybycia młodych. Gdy ci przybędą następuje ich uroczyste przywitanie przez rodziców i gości.
Toast wznoszony przez ojca panny młodej
Po przywitaniu pary młodej pierwszy toast wznosi zawsze ojciec panny młodej według formuły:
„Wznoszę ten toast za zdrowie młodej pary”.
Ojciec panny młodej nie wygłasza żadnego przemówienia. Nikt inny w tym momencie nie przemawia.
Zobacz stronę eksperta; www.savoir-vivre.com.pl