Negatywnej poufałości zawsze towarzyszy lekceważenie. Lekceważeniu nie zawsze towarzyszy poufałość.
Kiedy lekceważenie nie ma nic wspólnego z poufałością
Prześledź taką oto sytuację, gdy ktoś unika poufałości z Tobą, a jednak w sposób widoczny Cię lekceważy. Ktoś kto nie jest Ci bliski może zatem nie mówić do Ciebie po imieniu, nie używać w stosunku do Ciebie „języka potocznego, zdrobnień, wyrażeń pieszczotliwych, czasem także wulgaryzmów i slangu”.
Ktoś taki nie będzie poklepywać Cię, przytulać, chwytać za ręce i ramiona, głaskać, całować, itd. a wręcz przeciwnie – będzie trzymać w stosunku do Ciebie dystans, mówić do Ciebie „proszę pana” (czy „proszę pani”), a nawet realizować (w sposób, w istocie, jedynie formalny) wszelkie wskazania etykiety.
A mimo to osoba taka będzie zachowywać się w stosunku do Ciebie lekceważąco poprzez ton, gesty, mimikę, bagatelizowanie lub ignorowanie Twoich życzeń i potrzeb.
Jak nazwać lekceważenie
Będzie to w każdym przypadku zachowanie niestosowne, w skrajnych przypadkach obraźliwe, a nawet niegodne.
Zachowanie obraźliwe będzie miało miejsce, gdy to lekceważenie będzie znaczne i manifestowane publicznie.
Zachowanie niegodne – gdy będzie ono dokonywane przy wykorzystywaniu swojego stanowiska lub zależności różnego typu, w tym służbowej.
Polecamy: Co jest najważniejsze w rozmowie
Jak zareagować
Na lekceważenie należy reagować z godnością i kulturą. Najlepiej, jeżeli to jest możliwe, zerwać wszelkie kontakty z daną osobą lub, tak jak w wypadku poufałości, (jeśli jest to w ramach różnych kontaktów przymusowych, np. służbowych) utrzymywać daleki i chłodny dystans.
Czytaj także: Jak zachować się podczas wizyty