Wyrozumiałość w związku... Jedna z najtrudniejszych rzeczy do nauczenia się. Nie... nie do nauczenia. Raczej "do uczenia się", gdyż tak naprawdę, nie nauczymy się tego nigdy do końca.
Coś takiego wymaga od nas nierzadko sporych pokładów cierpliwości dla poczynań naszej "drugiej połowy". Każdy ma przecież jakieś swoje pasje, hobby, zamiłowania czy po prostu najzwyklejsze przyzwyczajenia. I nawet jeśli są dziwne, niezrozumiałe dla nas, to pamiętać należy, iż drugiemu człowiekowi sprawiają one zazwyczaj przyjemność. Wyrozumiałość to również umiejętność nie okazywania niezadowolenia, gdy nie podoba nam się coś u drugiej osoby. Można wszak porozmawiać, spokojnie wyjaśnić dlaczego tego czy tamtego się nie akceptuje.
Obnoszenie się wokół z miną potępienia, westchnieniami niezadowolenia czy typowym "fochem" nie jest wszak najlepszą metodą. A tylko psuje atmosferę. Zasada: "domyśl się, co mi się nie podoba!" nie jest wcale uniwersalną i najlepszą. Stąd - rozmowa jest potrzebna. A jeśli te drobne rzeczy, czynności, nie przeszkadzają tak naprawdę w życiu codziennym - to czy warto usilnie "urabiać" drugą osobę pod własne upodobania? Próba zmieniania drugiego człowieka tak, by zrezygnował ze swoich przyjemności, pasji, zamiłowań tylko dlatego, że my sami ich do końca nie rozumiemy, nie popieramy lub nas one nie obchodzą - nie jest wcale dobrym sposobem na życie w związku. Nie zmieniajmy w drugim człowieku tego, co świadczy o jego indywidualności, jeśli nie są to skrajne zachowania, nieakceptowalne publicznie i społecznie. Zostawmy go takim, jakim jest, w ramach właśnie "łaskawej wyrozumiałości". Więcej tym osiągniemy... również dla siebie...
Tekst: Rafał Wieliczko
Rys. Marek Lenc
