Krzyk dziecka wywołuje w organizmie matki konkretne reakcje, taki jak: przyspieszenie czynności serca, wzrost ciśnienia tętniczego , wzmożoną potliwość dłoni i wydzielanie mleka. Kobieta nie powinna się obawiać, że rozpuści swoje dziecko, gdy będzie reagowała na jeg
o krzyk, starając się je pocieszyć. Ten nieprawdziwy pogląd istnieje jeszcze wśród starszego pokolenia. Im szybsza reakcja na płacz niemowlęcia, tym szybciej i łatwiej nastąpi uspokojenie. Z kolei zwłoka lub opieszałość w tej reakcji może wydłużyć czas uspokajania, nawet czterokrotnie.Aby dziecko się przestraszyło wystarczy do tego zbyt szybkie wkładanie go do łóżeczka. Dziecko czuje lęk, który wyzwala w nim odruch Moro: szerokie rozłożenie ramion z otwarciem dłoni, a następnie przybliżenie ich do tułowia, tak jakby chciało coś lub kogoś przytulić. Kładąc dziecko do łóżeczka, czy wózka powinnaś robić to delikatnie, powoli.
Częstą przyczyną płaczu niemowląt do trzeciego miesiąca życia jest kolka jelitowa. Atak kolki jelitowej u niemowląt zaczyna się na ogół gwałtownie, najczęściej w godzinach popołudniowych, nagłym płaczem, krzykiem. Dziecko zaciska piąstki, kopie nóżkami, brzuszek staje się wzdęty. Przyczyną kolki nie jest pojedynczy czynnik, podobnie jak nie ma jednego leku, który byłby skuteczny. Niekiedy może byś pomocne: noszenie dziecka w pozycji pionowej, szczególnie po karmieniu, aż do odbicia bańki powietrza, albo układanie go na brzuszku, czy też ogrzewanie brzuszka, np. ciepłą pieluszką, lub masowanie wzdętego brzuszka.
Jeżeli dziecko krzyczy całymi godzinami, dzień po dniu, należy wykluczyć możliwe fizyczne przyczyny bólu i dyskomfortu. najlepiej uczynić to z pomocą lekarza.
