Dramat W. Szekspira jest dziełem o wielkiej, młodzieńczej miłości dwojga ludzi, którzy pochodzą ze skłóconych rodów Montecchich i Capulettich z Werony. Bohaterowie poznali się na balu i pokochali jedyną, niepowtarzalną miłością. Nienawiść rodowa niszczy szanse na legalność ich związku, dlatego potajemnie biorą ślub.
Na drodze do ich szczęścia i radosnego spotkania staje się pojedynek przyjaciela Romea, Merkucja, z Tybaltem, bratankiem Capulettich, w którym ten pierwszy ginie. Romantyczny kochanek musi pomścić śmierć przyjaciela, walczy z Tybaltem i zabija go.
Z rozkazu księcia musi opuścić miasto i udać się na wygnanie. Jego spotkanie z ukochaną w jej sypialni jest pierwsze i jednocześnie ostatnie, gdyż młodzi małżonkowie nigdy za życia nie będą już razem.
Romeo wyjeżdża, a tymczasem rodzice Julii pragną wydać ją za mąż za hrabiego Parysa i przygotowują już uroczystość weselną. Julia nie może przyznać się im do swego potajemnego małżeństwa z synem Montecchich.
Zobacz też : Poezja polsko - łacińska
Z pomocą przychodzi ojciec Laurenty. Za pomocą usypiającego napoju, który wprowadza Julię w sen sprawiający wrażenie śmierci, ratuje dziewczynę z opresji. Sprowadza z wygnania Romea.
Lecz nieświadomy podstępu mnicha młodzieniec przybywa do kaplicy i widzi swą ukochaną w grobowcu. Przekonany o jej śmierci, wypija truciznę i umiera. Julia po obudzeniu się dostrzega ciało Romea i z rozpaczy przebija się sztyletem.
Zobacz też : William Szekspir - biografia
Rodzice zakochanych przybywają do grobowca za późno, czują się odpowiedzialni za tragedię swych dzieci, połączeni bólem i rozpaczą godzą się. Śmierć młodych godzi zwaśnione rody.
Romeo i Julia to kochankowie „wiedzeni przez los ku zagładzie”, a ich miłość jest „skazana na śmierć przez nienawiść. Capuletti określa ich jako: „Nieszczęsne ofiary / Wrogości, w której nie znaliśmy miary”, zaś książę nazywa ich śmierć: „Karą za nienawiść / Jest to, że niebo zabija wam dzieci / Miłością”.
