O czym mówią rysunki dziecka

rysowanie fot. Panthermedia
Pokazują uczucia, pragnienia, lęki, a nawet charakter. Przyjrzyj się więc rysunkom swojej pociechy – dowiesz się, jak odbiera świat.
/ 05.06.2012 09:32
rysowanie fot. Panthermedia

Kilkulatek przenosi na papier to, co mu najbliższe: rodziców, rodzeństwo, ulubione zwierzęta czy zabawki. Aby właściwie te obrazki zinterpretować, trzeba zwracać uwagę na każdy szczegół pracy. Oto jakiego rodzaju detale są ważne i co mogą komunikować.

Kto liczy się w domu

Znaczenie, jakie maluch przypisuje bliskim osobom, najłatwiej wyczytać z kolejności rysowania postaci.
  • Osobę, która powstaje najpierw, dziecko postrzega jako dominującą w rodzinie.
  • Także postać namalowana na środku arkusza, dużo większa od innych lub uwidoczniona z licznymi szczegółami (np. tata ma krawat i okulary) – w oczach dziecka zajmuje w rodzinie ważną pozycję.
  • Osoby rysowane jako ostatnie, zdaniem dziecka raczej nie odgrywają w domu szczególnej roli.
  • Gdy maluch na końcu rysuje siebie lub w ogóle nie umieszcza siebie na rysunku, oznacza to, że ma poczucie, iż mało liczy się w rodzinie.

Kogo kocha najmocniej

Dziecko ujawnia uczucia wobec bliskich na kilka sposobów.
  • Osoba, z którą malec czuje się silnie związany emocjonalnie, zostaje zwykle ustawiona najbliżej dziecka.
  • O głębokiej więzi świadczy też kierowanie rąk ku sobie (np. dziecko trzyma za rękę mamę).
  • Gdy malec pomiędzy sobą a drugą osobą umieszcza na rysunku barierę (np. stół) ?– raczej nie czuje się przy tej osobie zbyt pewnie. Może to być np. ktoś surowy czy wymagający.

Z kim ma na pieńku

Bywa, że niektóre osoby z rodziny wzbudzają w dziecku niepokój, niechęć lub inne przykre emocje. Jak rozpoznać te uczucia?
  • To ktoś zazwyczaj narysowany z brzegu kartki, w rogu, lub z dala od innych postaci. W ten sposób dzieci często przedstawiają swoje rodzeństwo, o które są zazdrosne.
  • Osoba budząca zazdrość albo niechęć może też zostać na obrazku pominięta. Dziecko zwykle tłumaczy potem, że zabrakło dla niej miejsca na kartce, jednak w rzeczywistości, czuje o coś żal do brakującego członka rodziny.

Cechy charakteru

O usposobieniu dziecka najwięcej mówi rozmiar i siła kreski.
  • Linie długie, rysowane z rozmachem i z dużą siłą nacisku kredki, świadczą o energii, odwadze, pewności siebie, a nawet o gwałtowności malca.
  • Na rysunku dziecka nieśmiałego czy pełnego obaw, linie są delikatne, posunięcia kredką niepewne, a postacie nieraz tak małe, że na kartce papieru zostaje mnóstwo wolnego miejsca.
  • Zamaszyste, chaotyczne, szybkie pociągnięcia kredki cechują dziecko nieco nadpobudliwe.
  • Gdy na obrazku namalowanym delikatną kreską, jedna postać narysowana jest specjalnie mocno, oznacza to, że dziecko wiąże z tą osobą bardzo silne emocje. Może to być miłość, podziw lub odwrotnie – gniew albo wręcz agresja.

Mowa barw

Osoba, do której przedstawienia dziecko użyło więcej barw niż przy innych, często jest tą, którą malec podziwia najbardziej. Postać uboga kolorystycznie, świadczy o niezbyt dobrych relacjach dziecka z tą osobą. Na co jeszcze warto zwrócić uwagę?
  • Jasne, ciepłe barwy (czerwona, żółta, pomarańczowa) wybiera najczęściej malec pogodny, wesoły, życzliwie nastawiony do świata.
  • Po kredkę zieloną, niebieską, fioletową, chętnie sięga dziecko spokojne i zrównoważone.
  • Rysunki ponure, z przewagą czerni i brązu, sygnalizują, że mały twórca jest w złym nastroju lub brak mu poczucia bezpieczeństwa. Być może potrzebuje po prostu więcej rodzicielskich pieszczot.

Co wyczytasz z twarzy

Zwróć uwagę zwłaszcza na mimikę postaci uwidocznionych na obrazku.
  • Jeśli na rysunku wszyscy się uśmiechają – dziecko dobrze się czuje w swojej rodzinie i postrzega ją jako szczęśliwą.
  • Gdy postacie są smutne, złe lub mają srogie miny – wskazuje to na przykre emocje związane z sytuacją w domu. Maluch może np. przeżywać kłótnie rodziców.
  • Osoby w ogóle pozbawionej na rysunku twarzy lub odwróconej tyłem, malec nie akceptuje. Warto wtedy zapytać dziecko, kim ona jest i dlaczego właśnie w taki sposób została przez nie przedstawiona.
Uwaga! Groźne postacie pomalowane na czarno, a do tego jeszcze przy mocnym nacisku kredki, mogą uosabiać skrywane obawy lub gniewne uczucia malca.

Najważniejsza jest rozmowa

  • Pytaj dziecko o narysowane osoby: kto jest najmilszy, najszczęśliwszy, a kto bywa niemiły, smutny, i dlaczego. Pamiętaj - sam rysunek, bez rozmowy o nim, absolutnie nie wystarczy, by poznać prawdziwe uczucia i myśli swojej pociechy.
  • Gdy w obrazkach coś cię zaniepokoi (prace są np. ponure lub postacie zawsze mają wykrzywione twarze), w żadnym wypadku nie krytykuj malca. Raczej zastanów się, czy dziecko nie potrzebuje więcej pochwał, pieszczot i zabaw z rodzicami.

Redakcja poleca

REKLAMA