Rozmowa
Nikt nie czuje się dobrze w sytuacji, gdy wie, ze dzieje się coś złego, ale nie może uzyskać na ten temat żadnych informacji. Tak jest z rozwodem rodziców. To nieprawda, ze dzieci rozumieją mniej. One tak samo, albo nawet wyraźniej odczuwają, że coś w domu dzieje się nie tak, jak powinno.
Bardzo ważne jest, aby informacja o rozwodzie została przekazana dziecku jak najwcześniej. Najlepiej, gdyby stało się to w obecności obojga rodziców. Sposób rozmowy należy dostosować do wieku dziecka oraz jego osobowości. Najważniejsze to, aby rodzice nie obarczali się nawzajem winą, ale przekazali jedną wersję wydarzeń.
Dziecko po takiej rozmowie musi być pewne, że rozwód nie zmienia uczuć rodziców w stosunku do niego i że rozwód nie jest z jego winy.
Zobacz też: Małżeństwo w kryzysie
Mama – dziecko – tata
W czasie rozwodu to, co kiedyś było domem, czasem staje się polem walki. I to walki, której każda kula trafia w niewinne ofiary – dzieci. Dlatego tak ważne jest, by rodzice trzymali dziecko z dala od swoich problemów. Należy dbać o to, by żale i złości do byłego współmałżonka nie odbijały się na relacjach z dzieckiem.
Dziecko w tej „walce” powinno pozostać bezstronne. Karygodne jest zawieranie z dzieckiem swego rodzaju sojuszu przeciwko drugiemu rodzicowi. Psychika dziecka nie jest gotowa na bycie pośrednikiem pomiędzy skłóconymi rodzicami. Taka sytuacja może doprowadzić do tego, że dziecko zacznie obwiniać siebie za rozstanie rodziców.
To, że ktoś nie sprawdził się jako współmałżonek nie znaczy, że należy pozbawić go możliwości bycia dobrym rodzicem. Na takim myśleniu najbardziej traci dziecko.
Niedostępne dla uszu dzieci
Jest mnóstwo rozmów, które w żadnym razie nie powinny być przeprowadzane w towarzystwie dzieci. Kłótnie rodziców to wielki stres dla tych najmłodszych domowników. Jeśli na domiar złego to dziecko jest tematem sprzeczki, będzie sądziło, że to ono jest powodem rozstania i całą winą obarczy siebie.
Rodzice mogą być pewni, że dziecko kocha ich oboje tak samo mocno. Nie wyobraża sobie życia pozbawionego któregokolwiek. Dlatego nie do dziecka powinna należeć decyzja z kim chce zostać, ponieważ ono domaga się opieki i zainteresowania obojga rodziców.
Zobacz też: Odchodzę - rozwód po latach
Tekst opracowany na podstawie publikacji „Jak pomóc sobie i dziecku w kryzysie rozstania. Wskazówki dla rodziców” Komitetu Ochrony Praw Dziecka.
