Chociaż tradycja wychowania jest tak długa, do tej pory nikt nie wie, jak należy wychowywać dzieci. Nauki psychologiczne i pedagogiczne próbują nakreślić ogólne zasady, których przestrzeganie gwarantuje sukces wychowawczy. Jednak zasady te i metody nie skutkują w stosunku do wszystkich dzieci. Zatem jeśli nauka nie może sobie do końca poradzić z określeniem uniwersalnego modelu wychowania nie miej do siebie pretensji o popełnianie błędów w wychowaniu swoich dzieci. Porażek, pomyłek i błędów wychowawczych nie można bagatelizować, ale trzeba mieć świadomość, że będą się one pojawiały. By jak najlepiej przygotować się do roli rodzica i przyjąć najlepszy z możliwych model wychowawczy warto wiedzieć, dlaczego rodzice mimo starań owe błędy popełniają.
Lista źródeł błędów wychowawczych
1. doświadczenia i przekonania, które rodzice wynieśli z domów rodzinnych i które stosują we własnej praktyce wychowawczej bez naniesienia na nie korekty z uwagi na zmiany społeczne i osobiste preferencje dziecka,
2. naśladują wzory zachowania innych osób,
3. chęć stworzenia dziecku warunków, jakich nie mieli rodzice, często to pragnienie przysłania im racjonalność decyzji,
4. nadmierne realizowanie potrzeb dziecka – zanim dziecko o coś poprosi już to ma, czasem rodzice chcą w ten sposób dorównać innym rodzinom,
5. nadmierna koncentracja uczuciowa na dziecku, która może być tylko pozorna, a tak naprawdę rodzice starają się pod jej płaszczem ukryć niechęć do dziecka, brak pomysłu na własne życie,
6. zbyt wygórowane ambicje pokładane w dziecku,
7. żywiołowość, chaotyczność i brak konsekwencji w działaniu.
Polecamy: Konsekwencja w działaniu
Rady, jak zniwelować występowanie błędów w wychowaniu
1. Zastanów się jakie błędy w twoim wychowaniu popełnili rodzice – spróbuj te zachowania zastąpić wartościowymi z punktu widzenia wychowania,
2. Przyjrzyj się współczesnemu światu i spróbuj przewidzieć , jakie umiejętności przydadzą się Twojemu dziecku za 10, 15, 20 lat – jakim warto być człowiekiem: skrytym, cichym i zalęknionym czy raczej przebojowym a jednocześnie taktownym, by nie zrażać do siebie innych,
3. zanim zaczniesz tworzyć swojemu dziecku raj na ziemi, zastanów się nad długofalowymi skutkami takiego postępowania – nie rezygnuj całkowicie ze stosowania kar, nie obsypuj swojej pociechy prezentami i nie zapisuj na wszelkie możliwe zajęcia dodatkowe, po prostu znaj swoje dziecko,
4. musisz szczerze sobie powiedzieć czy chcesz, żeby wszyscy widzieli w tobie kochającego rodzica, czy zależy ci na tym, by twoje dziecko o tym wiedziało,
5. pozwól dziecku, by pokazało na co je stać, a potem określaj poprzeczkę – nie stawiaj jej za wysoko,
6. zaplanuj swoją rolę rodzica – wychowanie to zaplanowany i przemyślany proces, nie ma tu miejsca na nieprzemyślane i przypadkowe ruchy.
Zobacz też: Mama jest tylko moja
