Fot. Fotolia
Krótka historia św. Emilii
Urodziła się w 1797 w pobliżu Tuluzy, w miejscowości Gaillac. Bardzo wcześnie osierociła ją matka, a ojciec oddał dziewczynkę do prowadzonego przez zakonnice zakładu w Paryżu, gdzie Emilia dorastała, zdobywając wykształcenie. Po powrocie do domu rodzinnego dziewczyna cierpliwie znosiła nielekkie usposobienie ojca, drażliwego i nerwowego oraz srogość i despotyzm gospodyni. W 1816 roku Emilia postanowiła, że swoje życie poświęci Bogu i ludziom potrzebującym pomocy. Niedołężni starcy, ludzie chorzy, biedni i opuszczeni zaczęli przychodzić do domu rodzinnego Emilii – ojciec znosił to w milczeniu, gospodyni gderała.
W 1832 roku Emilia odziedziczyła duży spadek po dziadku, paryskim lekarzu. Mogła pozwolić sobie teraz na kupno dużego domu w rodzinnym mieście. Zamieszkała w nim z kilkoma przyjaciółkami, dając w ten sposób początek istnienia nowemu zakonowi pod nazwą Siostry od Objawienia świętego Józefa. Zakonnice, zgodnie ze swoim powołaniem, prowadziły szpitale, przytułki i szkoły. Swoją działalność prowadziły nie tylko w Europie, pracowały też w Afryce. W sumie Emilia założyła 42 domy zakonne. Zmarła w 1856 roku. Dzisiaj do zgromadzenia założonego przez św. Emilię należy ponad półtora tysiąca sióstr, mieszkających w 139 domach zakonnych rozsianych po całym świecie.
Skąd pochodzi imię Emilia?
Emilia jest żeńską formą imienia Emil.
Dzień św. Emilii – 24 sierpnia.
Źródło: Słownik patronów chrześcijańskich, Janina Kryńska, Wyd. Printex
