Granatowiec, pandan, antypka...czyli mniej znane gatunki przyprawowe

Gatunek uprawiany w strefie zwrotnikowej i podzwrotnikowej. Niewielkie drzewo lub krzew, który w chłodniejszej porze roku zrzuca liście. Jego owoce to duże, czerwone lub ciemnofioletowe jagody pozorne.
/ 01.03.2011 06:32

Gatunek uprawiany w strefie zwrotnikowej i podzwrotnikowej. Niewielkie drzewo lub krzew, który w chłodniejszej porze roku zrzuca liście. Jego owoce to duże, czerwone lub ciemnofioletowe jagody pozorne. Kształtem owoce podobne są do dużych jabłek. Czy ktoś już rozpoznał czego dotyczy opis?

To charakterystyka granatowca właściwego. Smak owoców granatowca może być słodki, słodkokwaśny lub kwaśny. W miąższu owoców znajdują się liczne nasiona. To właśnie ich używa się jako przyprawy. Nasiona po wysuszeniu przypominają czerwonoczarne rodzynki. Po zmieleniu stosuje się je do zakwaszania potraw curry i chutney oraz do duszonych warzyw i potraw z roślin strączkowych.

W Turcji i Iranie do garnirowania (dekorowanie potraw i naczyń, na których są podane) sałatek, posypywania past (hummus lub tahina) oraz deserów używa się świeżych nasion granatowca. Z owoców granatowca otrzymuje się orzeźwiający, kwaskowaty, czerwony sok, z którego wyrabia się syrop i galaretki. Sok z owoców granatowca służy do barwienia lodów oraz wyrobu likierów.

Pandan użyteczny, pochutnik użyteczny (Pandanus odoratissimus) to kolejna mniej znana przyprawa. Występuje na słonych bagnach tropikalnych wybrzeży morskich. Rośnie w południowej Azji. Włókna wąskich, mieczowatych liści wykorzystuje się do wyrobu mat i worków. Oprócz tego, liści pandanu używa się jako przyprawy w kuchni malajskiej, tajlandzkiej i indonezyjskiej. Do potraw można dodawać liście suszone, surowe lub ugotowane w syropie. Można dodawać je do ryżu oraz puddingów. Liście pandanu barwią żywność na zielono. W Indiach do aromatyzowania dań mięsnych oraz pilawu (potrawa z ryżu, baraniny i smażonych ryb) stosuje się esencję otrzymaną z kwiatów pandanu. Nosi ona nazwę esencja kewra. Ma ona delikatny, kwiatowy aromat i smak.

Antypka, wiśnia wonna (prunus mahaleb) to krzew lub niewielkie drzewo, które rośnie w Europie oraz w zachodniej i środkowej Azji. Drzewo osiąga od 3 do 10 metrów wysokości. Dojrzałe owoce są czarne a wewnątrz jasne. W pestkach antypki są małe, beżowe, owalne nasiona. Nasiona te suszy się i mieli, a potem używa jako przyprawy do chleba i wyrobów cukierniczych. Przyprawa jest popularna w Turcji i na Bliskim Wschodzie. Nasiona z pestek antypki są dość miękkie i mają gorzki, orzechowy smak. Na Bliskim Wschodzie nasiona są sprzedawane w dwóch postaciach tzn. zmielone lub w całości.

Redakcja poleca

REKLAMA