Siła wolnego zwierzęcia
Podstawę potrawy stanowi mięso kurczaków. W tej części świata kurczęta nie są hodowane w zamknięciu i nie tuczy się ich bez opamiętania. Puszczone wolno prowadzą naturalne życie, wygrzebując z ziemi co lepsze kąski. Dzięki temu nie nabierają sztucznej masy, a ich mięso smakuje wybornie. Zależność między smakiem a swobodą życia i wyborem jedzenia odkryli też smakosze europejscy, wielkim uznaniem obdarzając na przykład szynki ze świń żerujących swobodnie w lasach i podjadających żołędzie zamiast sztucznej paszy. To samo dotyczy afrykańskich kurczaków, dlatego ich smak jest nie do przecenienia. Jeśli chcemy zrobić tę potrawę w Polsce, najlepiej sięgnąć po wiejskiego kurczaka z wolnego wybiegu.
Zobacz także: Jak przygotować kurczaka po abidżańsku?
Warzywna kompozycja
Do przygotowania kurczaka kadjenou potrzebujemy dwie małe cebulki, jednego bakłażana średniej wielkości, trzy spore pomidory, dwa ząbki czosnku, kawałek imbiru, szczypta tymianku, liść laurowy. Kurczaka kroimy na części, wkładamy do brytfanny. Warzywa kroimy, dorzucamy do kurczaka, podlewamy wodą i odrobiną oleju. Zamykamy brytfannę szczelnie i wstawiamy do średnio nagrzanego piekarnika. Pieczemy przez co najmniej godzinę, w połowie zmniejszając nieco ogień, aby wszystkie składniki doszły równomiernie i połączyły się ze sobą w aromatyczną i smakowitą całość. Najlepiej przez dłuższy czas nie podnosić pokrywki, aby to co najlepsze nie uleciało, a jedynie poruszać brytfanną, zapobiegając przywieraniu składników. Kiedy kurczak będzie już gotowy, można zdjąć pokrywkę i jeszcze przez chwilę dusić, odparowując ewentualny nadmiar płynu. Ale też nie należy odparowywać za bardzo, bo to, co płynne, przyda się jako sos do ryżu lub kaszy kuskus, z którymi kurczak kadjenou smakuje najlepiej.
Zobacz także: Jak zrobić kurczaka w sosie orzechowym?
